Versie van 13 mei 2007 15:54 bewerken Thijs!bot (overleg \| bijdragen) 416.855 bewerkingen k robot Erbij: gl:Aerovía Anders: it:Aerovia ← Oudere bewerking		Versie van 4 jul 2007 00:41 bewerken ongedaan maken Boskoyevsky (overleg \| bijdragen) 1.392 bewerkingen k moteren > motoren Nieuwere bewerking →
Regel 9: Op de kaart is een luchtweg een lijn van zekere dikte, maar dat is slechts een aanduiding van de richting waarin de segmenten lopen. In het luchtruim boven ons hebben ze zowel een hoogte als een breedte, en bovendien beginnen luchtwegen niet vanaf de grond, maar hangen er op zekere [[vlieghoogte\|hoogte]] boven. De standaard breedte van een luchtweg is 10 [[zeemijl\|(zee)mijl]] (''afgekort NM van het Engels: Nautical mile''). Maar ook 16 NM komt voor. De hoogte varieert eveneens, maar is altijd per internationale aeronautische informatie publicatie (AIP) vastgelegd, en wordt uitgedrukt in [[vliegniveau]]s (''of FL van het Engelse Flight Level''). De benedengrens wordt meestal rond FL050 genomen, dat is zo'n 5000 voet of 1,5 Km boven het isobarisch vlak van 1013.2 hPa. (De hoogte boven het gemiddeld zeeniveau wordt "altitude" genoemd. Bij de aanvraag tot opstarten van de ~~moteren~~motoren krijgt de piloot de luchtdruk van de luchthaven herleid tot het zeeniveau (QNH) en stelt zijn altimeter daarop in. Bij het opstijgen zal de piloot zijn altimetersetting van de verkregen lokale luchtdruk naar 1013.2 zetten bij het naderen van de altitude 5000 voet (ongeveer 1600 M). Bij het dalen gebeurt het omgekeerde : wanneer hij FL50 nadert zal hij de setting 1013.2 hPa naar de waarde van de lokale QNH veranderen). De bovengrens valt samen met die van het gecontroleerd luchtruim waar de luchtweg doorheen gaat. In de praktijk kan dat tot FL410 zijn (zo'n 15 Km hoog).

Luchtweg: verschil tussen versies