Arie van Vliet: verschil tussen versies

'''Arie Gerrit van Vliet''' ([[Woerden]], [[18 maart]] [[1916]] - Woerden, [[9 juli]] [[2001]]) was een [[Nederland|Nederlands]] [[wielersport|wielrenner]]. Hij was een [[Baanwielrennen|baansprinter]] van wereldniveau.

 

Van Vliet deed voor het eerst internationaal van zich spreken in [[1934]]. Toen haalde hij als achttienjarige een zilveren medaille op de wereldkampioenschappen. Tijdens de [[Olympische_Zomerspelen_1936|Olympische Spelen van Berlijn]] won hij goud op het onderdeel [[Baanwielrennen#Tijdrijden|tijdrit]]. Op de [[Baanwielrennen#Sprinten|sprint]] haalde hij het zilver, maar dat was zeer omstreden. Tijdens de finale werd hij gehinderd door de Duitser [[Toni Merkens|Merkens]]. Deze werd echter niet gediskwalificeerd, maar kreeg een geldboete en werd tot winnaar van het goud uitgeroepen.

 

In [[1938]] won Arie van Vliet zijn eerste [[Lijst van wereldkampioenen sprint|wereldtitel sprint]]. Hij versloeg in de finale de regerend wereldkampioen, de Belg [[Jef Scherens]]. Een jaar later kwalificeerden beiden zich weer voor de finale, die echter niet verreden werd vanwege het uitbreken van de [[Tweede Wereldoorlog]].

 

Zoals de meeste van zijn collega's bleef Van Vliet tijdens de oorlog gewoon doorgaan met wedstrijdsport. In totaal werd hij veertien keer Nederlands kampioen. Vier keer reed hij een wereldrecord op de tijdrit. In [[1948]] werd hij opnieuw wereldkampioen, door de Fransman Louis Gerardin te verslaan. Ook in [[1953]] werd hij de beste van de wereld. In [[Zürich (stad)|Zürich]] versloeg hij de Italiaan Enzo Sacchi. Dat jaar werd hij gekozen tot [[Sportman van het jaar (Nederland)|Sportman van het jaar]].

 

Vier jaar later haalde Arie van Vliet, inmiddels 41 jaar, nog de finale van het WK, maar hij werd toen verslagen door zijn goede vriend [[Jan Derksen (wielrenner)|Jan Derksen]]. Dat jaar beëindigde hij zijn carrière, die wel zeer lang geduurd had. Zijn eerste successen waren verslagen door [[Han Hollander]], zijn laatste door [[Leo Pagano]]! Hij stond bekend als een groot tacticus. Dat leverde hem de bijnaam "[[Lijst_van_bijnamen_in_de_sport|le professeur du cyclisme]]" op.