Nyquist-frequentie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: da:Nyquist-frekvens |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
In, onder meer, de [[telecommunicatie]] en de elektronische signaalverwerking is de '''Nyquist-bemonsteringsfrequentie''' de theoretisch minimaal benodigde [[bemonsteringsfrequentie]] waarmee een gegeven, in bandbreedte begrensd [[signaal]] volledig kan worden gerepresenteerd,
Als een signaal wordt bemonsterd met [[bemonsteringsfrequentie]] ''f'', dan is iedere aanwezige signaalcomponent boven een frequentie ''f''/2 niet betrouwbaar reconstrueerbaar vanuit de signaalmonsters. De frequentie ''f''/2 staat bekend als de Nyquist-frequentie, onder verwijzing naar het [[Nyquist-Shannon bemonsteringstheorema]]. De frequentie-componenten die boven de Nyquist-frequentie liggen gaan niet verloren, maar worden gemengd met de lager-frequente componenten. Na bemonstering is deze vermenging niet meer ongedaan te maken. Dit ongewenste effect wordt ''[[aliasing]]'' genoemd.
Bijvoorbeeld, in [[Compact Disc]]-geluid met een [[bemonsteringsfrequentie]] van 44.100 [[Hertz|Hz]] kunnen geen frequenties die hoger zijn dan 22.050 Hz opgeslagen worden.
''Opmerking 1:'' De feitelijke bemonsteringsfrequentie die nodig is om het originele signaal te kunnen reconstrueren moet in de praktijk enigszins hoger zijn dan de Nyquist-bemonsteringsfrequentie omdat filters een eindige overgang hebben.
''Opmerking 2:'' De Nyquist-bemonsteringsfrequentie is ook de maximale frequentie waarbij ideale ‘pulsen’ door een ideaal laagdoorlaat-kanaal kunnen worden gestuurd.
[[Categorie:Signaalanalyse]]
|