Sedimentologie: verschil tussen versies

Bij sedimentologisch onderzoek gaat het vooral om het achterhalen van de wijze waarop een [[gesteente]] is afgezet om daarmee een bijdrage tot een [[paleoecologie|paleoecologische]] reconstuctie van de [[sedimentatie|afzetting]] te kunnen leveren. Ieder afzettingsproces laat zijn eigen karakteristieke sporen achter. Daarmee kan achterhaald worden of sprake is van een wind- ([[Eolisch proces|eolische afzetting]]) of een water afzetting. In het laatste geval is het veelal mogelijk om specifieker het afzettingsmilieu (de [[facies]]) te bepalen. Zo kunnen oa. [[rivier]]- en [[meer]]-afzettingen, [[getijde (astronomie)|getijde]]-afzettingen, [[rivierdelta|deltaïsche]] afzettingen en [[turbidiet]]en (oa. in de diepzee) onderscheiden worden. Overigens zijn resultaten van sedimentologisch onderzoek niet altijd eenduidig en is combinatie met ander onderzoek vaak noodzakelijk om tot meer gefundeerde uitspraken over het afzettingsmilieu te kunnen komen. Daartoe wordt ook gekeken naar [[macrofossiel|macro-]] en [[microfossiel]]en en de mineraal inhoud van het sediment. Macrofossielen zijn meestal al in het veld te bestuderen en zijn daarom de meest praktische hulpmiddelen. Veel organismen laten sporen in de bodem achter door bv graaf activiteiten. Dergelijke [[sporenfossiel|ichnofossielen]] geven vaak belangrijke aanwijzingen over het palaeomilieu.