De '''Caerōsi''' waren een "[[Belgen|Belgische]]" volksstam die traditioneel gesitueerd wordt in de [[Eifel]] rond Prüm, ten noorden van de [[Treveri]]. In de handschriften vinden we ook de spelling ''Caeroesi''. Caesar vernoemt de Caerosi in boek II van zijn ''De Bello Gallico'': samen met de [[Eburonen]], de [[Paemani]] en de [[Condrusi]] vormden zij de groep der zgn. "[[Germani cisrhenani]]", [[Germanen|Germaanse]] stammen die ten westen van de [[Rijn]] woonden en die daar de oorspronkelijke [[Kelten|Keltische]] bevolking hadden verdreven{{fn|1}}. Over de waarde die aan deze en dergelijke uitspraken van Caesar mag gehecht worden, is veel discussie. Over de precieze situering van hun woongebied en hun etnische oorsprong is op basis van de vage gegevens van Caesar niets met zekerheid te zeggen. Zij worden rond Prüm gesitueerd op basis van de zesde-eeuwse Frankische ''[[gouw|pagus]] [[Caros]]'' en een grenssteen, gevonden te [[Neidenbach]]. Op basis daarvan weten we dat de stamnaam toen als ''Caruces'' (klank: Karoeses) geschreven werd.
