John Roebling: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''John Augustus Roebling''' ([[Mühlhausen (Thüringen)]], [[12 juni]] [[1806]] - [[Brooklyn]], [[New York (stad)|New York]], [[22 juli]] [[1869]]) was een [[Duitsland|Duits]]-[[Verenigde Staten|Amerikaans]] [[civiel ingenieur]]. Hij ontwierp onder meer de [[Brooklyn Bridge]] in New York.
 
==Als klein kind==
 
Roebling werd geboren als '''Johann August Röbling'''. Hij was de jongste zoon van Christoph Polycarpus Roebling en Friederike Dorothea Mueller. Als klein kind hield Roebling van muziek maken met een fluit en de piano. Hij genoot ervan om naar [[Bach]] te luisteren of de poëzie van [[Goethe]]. Roebling had ook een groot artistiek talent, en schilderde veel schilderijen. Toen hij negen jaar oud was bouwde hij een model van een brug, en later werd opgemerkt dat deze brug leek op de [[Brooklyn Bridge]].
 
Roebling groeide op in een tijd waarin oudere leerlingen uniforms aandeden, een musket over hun schouder, en wegmarcheerde om [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] en zijn leger te stoppen. In zijn ontwerpen is de architectuur van de stad nog steeds terug te zien. De architectuur van de stad kan worden gezien als het ontstaan van Johns"innate feeling for the beautiful and the enduring in construction." (Steinman, D. B. (1950))
 
==Opleiding==
 
Als klein kind ging hij naar de openbare scholen van Mühlhausen, daarna naar het stadsgymnasium. Op 14 jarige leeftijd haalde hij al het examen voor de titel "Baumeister", op een school in Erfurt. Zijn moeder verzekerde hem van een plaats in het RoyalKoninklijk PolytechnicPolytechnisch InstitueInstituut in Berlijn waar hij architectuur studeerde, talen, philosophy en hydraulics onder Eytelwein. Hij studeerde af inals Civilciviel Engineeringingenieur in 1826. Hij was een leerling van Georg Hegel. Nadat hij afgestuurd was werkte hij 3drie jaar voor de staat. De meeste tijd daarvan heeft hij doorgebracht met hij bouwen van een weg in Westphalia[[Westfalen]].
 
==Carriëre==
 
John Roebling had geen beter tijdstip kunnen bedenken om te arriveren in Amerikade [[Verenigde Staten]]. Één jaar voordat hij arriveerde had president [[Andrew Jackson]] bijna $100 miljoen toegezegt aan bouwkundige project waaronder het bouwen van wegen, sporen en kanalen. De frontier schoof steeds meer naar het westen op, en er moest transport tussen de oostelijke industrie en de westelijke frontier komen.
 
Roeblings eerste opdracht in Amerikade V.S. was om de rivier navigatieriviernavigatie en kanaal bouwenkanaalbouw te verbeteren. HijIn was1840 3bood jaarhij bezigzijn omhulp te kijken hoeaan de spoorwegenontwerper over[[Charles deEllet]] Alleghenyvoor Mountains,een vanbrug Harrisburgnabij tot Pittsburgh, voor de staat Pennsylvania[[Philadelphia]]. In 18401841, bood hijin zijn hulpatelier aanin de[[Saxonburg]], ontwerperbegon Charleshij Elletde voordraadkabel eente brug dichtbij Philadelphiaproduceren.
 
In die tijd moesten de kanaalschepen van Philadelphia over de [[Allegheny (gebergte)|Allegheny]]-bergen op spoorwagons naar de andere kant van de bergen worden gesleept zodat de boten verdernaar Pittsburgh konden varen. Deze wagons werden over de hellingen getrokken door dikke hennepkabel tot negen duim dik. Deze kabel raakte uiteindelijk uitgeput. Roebling herinnerde toen een artikel dat hij in een Duits tijdschrift over draadkabel heeft gelezen. Spoedig daarna begon hij een draadkabel te ontwikkelen, die uit bundels van draad rond een binnenkern bestond, om een strak vastgebonden bundel van kabel. Deze draadkabel werd gebruikt in de elk van de hangbruggen die hij ontwierp.
In 1841, in zijn workshop in Saxonburg, begon hij de draadkabel te produceren.
Tijdens dit keer, moesten de kanaalschepen van Philadelphia op en over de Bergen Allegheny op spoorwegauto's aan toegangswaterwegen aan de andere kant van de bergen worden gesleept zodat konden de boten op Pittsburgh reizen. Het systeem van hellingen en niveaus dat de boten trok die door spoorwegauto's worden gesteund werd genoemd de Spoorweg van Allegheny Portage. Deze spoorwegauto's werden uitgetrokken de hellingen door dikke hennepkabel tot negen duim. Deze kabel raakte uiteindelijk, uitgeput en aangezien Roebling omhoog op een bemanningstrekkracht een boot een heuvel één dag lette, de kabel die de boot wordt gebroken en wordt verzonden naar de bodem van de berg. Roebling herinnerde toen een artikel dat hij in een Duits tijdschrift over draadkabel heeft gelezen.
Spoedig daarna, begon hij een draadkabel te ontwikkelen, die uit bundels van draad rond een binnenkern bestaat, om een strak vastgebonden bundel van kabel te produceren. Deze draadkabel werd gebruikt in de elk van de hangbruggen die hij ontwierp. Hij was gefascineerd met het idee van hangbruggen sinds zijn universiteitsdagen, en had zijn graduatiethesis geschreven over het onderwerp. In 1844, won Roebling een bod om het houten kanaalaquaduct over de rivier de Alleghenyte vervangen. Zijn ontwerp omvatte zeven spanwijdten van 163 voet, die elk uit een houten boomstam bestaat om het water dat door een ononderbroken draadkabel wordt gesteund aan elke kant te houden. D
 
Spoedig daarna, begon hij een draadkabel te ontwikkelen, die uit bundels van draad rond een binnenkern bestaat, om een strak vastgebonden bundel van kabel te produceren. Deze draadkabel werd gebruikt in de elk van de hangbruggen die hij ontwierp. Hij was gefascineerd met het idee van hangbruggen sinds zijn universiteitsdagen, en had zijn graduatiethesis geschreven over het onderwerp. In 1844, won Roebling een bod om het houten kanaalaquaduct over de rivier de Alleghenyte[[Allegheny (rivier)|Allegheny]] te vervangen. Zijn ontwerp omvatte zeven spanwijdten van 163 voet, die elk uit een houten boomstam bestaat om het water dat door een ononderbroken draadkabel wordt gesteund aan elke kant te houden. D
Dit had tot gevolg dat in 1845 Roebel een hangbrug over de Rivier Monongahela in Pittsburgh mocht bouwen. In 1848, ondernam Roebling de bouw van vier hangaquaducten op het Kanaal Delaware en Hudson.
Het volgende project van Roebling, dat in 1851 begon, was een spoorwegbrug die de Centrale en Grote Westelijke Spoorweg van New York naar Canada over de rivier Niagara verbindt. De bouw zou vier jaar vergen. De brug, met een spanwijdte van 825 voet, wordt gesteund door vier, tien-duim draadkabels, en heeft twee niveaus, voor voertuigen en voor spoorverkeer. Terwijl de brug Niagara werd gebouwd, ondernam Roebling een andere brug van de spoorweg, over de Rivier van Kentucky op de Zuidelijke Spoorweg van Cincinnati tot Chattanooga, die een spanwijdte van 1.224 voet vereiste. De ankerplaats en de steentorens werden voltooid, en de kabeldraad en het materiaal voor de bovenbouw waren al geleverd, toen het spoorwegbedrijf falliet ging: de brug werd onafgewerkt verlaten.
 
Dit had tot gevolg dat in 1845 Roebel een hangbrug over de Rivierrivier [[Monongahela]] in Pittsburgh mocht bouwen. In 1848, ondernam Roebling de bouw van vier hangaquaducten opover het Kanaal[[Delaware (kanaal)|Delaware]]-kanaal en de [[Hudson (rivier)|Hudson]].
In 1858, begon Roebling een andere hangbrug in Pittsburgh, van 1.030 voet, die verdeeld wordt die in twee spanwijdten van 344 voet, en twee zijspanwijdten van elk 171 voet. De uitbarsting van de Amerikaanse Burgeroorlog bracht een tijdelijke halt aan het werk van Roebling. Maar tijdens de oorlog, in 1863, hervatte hij de bouw van een brug over de Rivier van Ohio in Cincinnati waaraan hij in 1856 was begonnen en die door problemen met de de financiering werd tegengehouden; de brug werd voltooid in 1867. De Brug Cincinnati-Covington, die later naar hem de John A. Roebling Suspension Brug zou worden genoemd, zou de langste de hangbrug van de wereld zijn, totdat de Brooklyn bridge voltooid werd.
 
Het volgende project van Roebling, dat in 1851 begon, was een spoorwegbrug die de Centrale en Grote Westelijke Spoorweg van New York naar [[Canada]] over de rivier [[Niagara verbindt(rivier)|Niagara]] verbond. De bouw zou vier jaar vergen. De brug, met een spanwijdte van 825 voet, wordtwerd gesteund door vier, tien-duim draadkabels, en heefthad twee niveaus, voor voertuigen en voor spoorverkeer. Terwijl de brug over de Niagara werd gebouwd, ondernambegon Roebling met een andere brug van de spoorweg, over de Rivier van[[Kentucky (rivier)|Kentucky]]-rivier op de Zuidelijke Spoorweg van [[Cincinnati]] totnaar [[Chattanooga]], die een spanwijdte van 1.224 voet vereiste. De ankerplaats en de steentorens werden voltooid, en de kabeldraad en het materiaal voor de bovenbouw waren al geleverd, toen het spoorwegbedrijf falliet ging: de brug werd onafgewerkt verlaten.
In 1867, begon Roebling met het ontwerpen van de [[Brooklyn Bridge]]. Hij hield toezicht op de aanvankelijke bouw toen zijn voet door een veerboot werd verpletterd. Zijn verwonde tenen werden geamputeerd. Hij weigerde medische behandeling en wilde zijn voet door "watertherapie" genezen (het ononderbroken gieten van water over de wond). Terwijl hij in het ziekenhuis lag, eiste Roebling op de hoogte te worden gehouden van de vooruitgang van zijn grootste werk. Toen zijn situatie verergerde, hielp hij nog ter plekke problemen op te lossen. Zestien dagen later stierf hij aan tetanus.
 
In 1858, begon Roebling met een andere hangbrug in Pittsburgh, van 1.030 voet, die verdeeld wordt die in twee spanwijdten van 344 voet, en twee zijspanwijdten van elk 171 voet. De uitbarsting van de Amerikaanse Burgeroorlog bracht een tijdelijke halt aan het werk van Roebling. Maar tijdens de oorlog, in 1863, hervatte hij de bouw van een brug over de Rivier van[[Ohio (rivier)|Ohio]] in Cincinnati waaraan hij in 1856 was begonnen en die door problemen met de de financiering werd tegengehouden; de brug werd voltooid in 1867. De Brug Cincinnati-Covington, die later naar hem de John A. Roebling Suspension Brug zou worden genoemd, zou de langste de [[hangbrug]] van de wereld zijn, totdat de Brooklyn bridge voltooid werd.
 
In 1867, begon Roebling met het ontwerpen van de [[Brooklyn Bridge]]. Hij hield toezicht op de aanvankelijke bouw toen zijn voet door een veerboot werd verpletterd. Zijn verwonde tenen werden geamputeerd. Hij weigerde medische behandeling en wilde zijn voet door "watertherapie" genezen (het ononderbroken gieten van water over de wond). Terwijl hij in het ziekenhuis lag, eiste Roebling op de hoogte te worden gehouden van de vooruitgang van zijn grootste werk. Toen zijn situatie verergerde, hielp hij nog ter plekke problemen op te lossen. Zestien dagen later stierf hij aan [[tetanus]].
 
Na Roeblings dood in 1869 voltooide zijn zoon [[Washington Roebling]] de Brooklyn Bridge.