Jagernath Lachmon: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k post(h)uum |
details onafhankelijkheid + referentie |
||
Regel 7:
In [[1940]] begon hij zijn eigen praktijk als praktizijn, en in [[1943]] richtte hij met andere hindoestanen de vereniging ''Djagaran'' op (Ontwaakt!). In [[1947]] was Lachmon een der oprichters van een voorloper van de Vooruitstrevende Hindoestaanse Partij (VHP), de grootste hindoestaanse politieke partij van Suriname (later omgedoopt in [[Vooruitstrevende Hervormings Partij]]). Lachmon werd voorzitter, en behield die functie tot zijn dood. Bij de algemene verkiezingen van [[1949]] won Lachmon een zetel in de [[Staten van Suriname]], maar de NPS haalde 13 van de 21 zetels en kon dus een regering vormen. In [[1955]] verloor de NPS fors, en trok Lachmon een van de eigen kandidaten terug om [[Jopie Pengel]], die net als Lachmon het proletariaat vertegenwoordigde, een tweede kans te geven. Van [[1964]] tot [[1967]] was Lachmon voorzitter van de Staten, de voorloper van [[De Nationale Assemblée]].
===Onafhankelijkheid===
In februari 1974 kondigde de toenmalige premier [[Henck Arron]] aan dat Suriname 'ultimo 1975' onafhankelijk zou moeten zijn. Lachmon was in principe wel voorstander van de onafhankelijkheid van Suriname, maar pas op de lange termijn. De plannen van Arron gingen hem te snel; hij was bang voor overheersing van de hindoestanen door de creolen. De etnische spanningen in het buurland (voormalig Brits) [[Guyana]] beschouwde hij als een afschrikwekkend voorbeeld. Hij drong aan op een referendum over de onafhankelijkheid, al was het maar omdat die kwestie geen rol had gespeeld in de verkiezingen van 1973. Arron wilde daar echter niet van weten en de Nederlandse regering drong er niet op aan. In de aanloop naar de onafhankelijkheid leidde zijn afwijzende opstelling tot hevige rellen in creools-nationalistische kringen. Lachmon, om zijn eerbied voor het moederland vaak spottend ''Lachmon van Oranje'' genoemd, verzoende zich pas zes dagen voor de onafhankelijkheid met het idee. De toezegging van de gerespecteerde [[Johan Ferrier]] om de eerste president te worden speelde hierbij een rol. Op 25 november 1975 werd de onafhankelijkheid van Suriname een feit.
In de periode na de [[Sergeantencoup]] in februari 1980 huldigde hij het idee van het ''buigend riet'' dat de door hem bewonderde [[Mahatma Gandhi]] had gepropageerd, en dat door zijn opponenten spottend 'met alle winden meewaaien' werd genoemd. Toen in [[1987]] weer verkiezingen konden worden gehouden, was dat mede zijn verdienste. Zijn VHP kwam in de regering en Lachmon werd voorzitter van de Nationale Assemblee. In totaaal is hij vijf keer parlementsvoorzitter geweest. In juni [[1999]] werd hij in het [[Guinness Book of Records]] opgenomen, als langstzittende parlementariër ter wereld. Enkele jaren eerder was een aantal leden van de VHP uit onvrede over zijn koers uit de partij gestapt om een nieuwe partij op te richten. Zijn opvolging had hij slecht geregeld; hij leek zichzelf als onmisbaar en onvervangbaar te beschouwen.
Lachmon overleed in een hotelkamer in Den Haag, tijdens een officieel bezoek aan de Nederlandse regering als voorzitter van een parlementsdelegatie. Op [[25 oktober]] [[2001]] werd hij te Paramaribo [[crematie|gecremeerd]]. Om de goede banden met de NPS te benadrukken werd het stoffelijk overschot niet alleen naar het VHP-partijkantoor gebracht, maar ook naar dat van de NPS. Lachmon werd als parlementsvoorzitter opgevolgd door [[Ram Sardjoe]]. In een postuum gepubliceerd interview noemde hij de dekolonisatie van Suriname een 'verkeerde beslissing'.
Regel 21 ⟶ 22:
*Khemradj, Roy: ''Jagernath Lachmon; een politiek testament'', KIT Publishers, Amsterdam 2002. (ISBN 90-6832-529-9)
*Ramcharan, Ashwin: "Ode aan Jagernath Lachmon; een column", bron: www.nickerie.net, Nederland 2007. Internet link naar de column, [http://www.nickerie.net/News2007/2007-01-15-%20nnet%20-%20Opninie%20Ramcharan%20-%20Ode%20aan%20Jagernath%20Lachmon%20-%202007%20-%20VHP%2058%20jaar.htm]
*Gale, John Jansen van: ''Het Suriname-syndroom'', Bert Bakker/Wiardi BEckmanstichting, 2001
{{StartOpvolging}}
{{OpvolgingCombi|
|lijst = Voorzitter van de Staten van Suriname<br>1964-1967
|vorige = [[Emile de la Fuente|E.J. de la Fuente]]
| |||