Plastiek (beeldhouwkunst): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 5:
Klassieke materialen hierbij zijn op de eerste plaats [[Klei|klei]] (zie ook [[terracotta]], [[keramiek]] en [[porselein]]), [[gips]],en [[was]]. Een modern materiaal is 'plastiline', dat niet steeds vochtig gehouden hoeft te worden in tegenstelling tot klei. Plastieken kunnen ook ontstaan door
het maken van een afgietsel bijvoorbeeld in metalen als
[[brons]], [[zilver]], [[goud]], [[Messing (metaallegering)|messing]], [[aluminium]] en [[koper]] en ook [[kunststof]] of gips of [[beton]].
Het omzetten van een plastisch materiaal via een gipsafgietsel naar een bruikbare gietvorm gebeurd door middel van een [[matrijs]]. De bewerkingen kunnen uitgevoerd worden door een bronsbieter of een gespecialiseerd bedrijf zoals een ijzer- of bronsgieterij. De gegoten beelden kunnen afgewerkt worden door de [[beeldhouwer]] en [[Polijsten (bewerking)|gepolijst]], [[Patina|gepatineerd]] (geoxideerd) of gepolychromeerd (meerkleurig beschilderd met verf).
Een andere manier om een duurzame vorm te ontwikkelen is door dun plaat metaal zoals blik of [[koper]]plaat metaal te 'drijven'. Dit gebeurde al in het oude [[Griekenland]]. De koude vervorming van metalen heeft zich tot grote hoogte ontwikkeld zodat ook monumentale beelden kunnen ontstaan. Beeldhouwers die deze techniek beoefenden zijn [[Rudolf Reinhart]] <ref>[http://www.reinhart.strigl.net/ Reinhart]</ref>, Karl Burgieff en Jungfer Gyula (Pest, 1841 - Buda, 1908)
<!--(Duits: [[Sphyrelaton]]) -->
| |||