Na de Tweede Wereldoorlog waren alle Scandinavische landen het erover eens dat een soort van gezamenlijk defensiebeleid noodzakelijk was. Zij begonnen over een Scandinavische defensie-unie te onderhandelen. De drie Scandinavische landen zouden, indien zij lid werden van de bond, afzonderlijk [[soevereiniteit|soevereine]] landen zijn gebleven, maar in buitenlands beleid en veiligheidskwesties handelden als een eenheid. De voorgestelde unie werd door een gezamenlijke Scandinavische commissie tijdens de winter van 1948-1949 besproken, maar de [[Koude Oorlog]]-spanning tussen de [[Verenigde Staten]] en de [[SovjetunieSovjet-Unie]], en de voorbereidingen voor een westerse bond die zouden resulteren in het [[Noord-Atlantische Verdrag]] overschaduwde de bespreking. Toen het bekend geraakte dat de westerse bond niet in staat zou zijn de Scandinavische landen van strijdmachten te voorzien vooraleer tegemoet te komen aan hun eigen drukkende noden, beleek deze kwestie uiteindelijk het keerpunt voor Noorwegen te zijn, dat zich terugtrok uit de besprekingen. Denemarken was nog steeds bereid een alliantie met Zweden aan te gaan, maar de Zweden zagen weinige voordelen in dit voorstel en het plan werd opgeborgen. Noorwegen en Denemarken werden vervolgens verdragspartijen van het Noord-Atlantische Verdrag en leden van de [[NAVO]]. Zweden bleef neutraal na verhitte discussies. Sommigen menen dat het de verdienste van de Zweedse houding is dat Finland om buiten het [[IJzeren Gordijn]] bleef, daar de USSR zich mogelijk door een NAVO-lid als buurland zou hebben kunnen bedreigd gevoeld.
=== Europese integratie ===
De Noordse landen in 1952 stichtten de [[Noordse Raad]] en [[1954|twee jaar later]] de [[Noordse paspoortunie]].
Na een referendum in 1972 werd Denemarken het eerste Scandinavische lid van de [[EEG]], die in 1973 zou worden omgevormd tot de [[EU]]. In 1995 sloot Zweden zich bij de EU aan. Na de val van de SovjetunieSovjet-Unie, meende Zweden dit te kunnen doen zonder te provoceren. Noorwegen blijft buiten de Europese Unie na het [[Noorse EG-referendum (1972)|referendum over het EG-lidmaatschap in 1972]] en [[Noorse EU-referendum (1994)|het EU-lidmaatschap in 1994]], hoewel het de [[Schengenakkoorden]] ondertekende en lid is van de [[Europese Economische Ruimte]]. Geen van de Scandinavische landen heeft de [[Euro]] ingevoerd, want in zowel Denemarken als Zweden werd dit door een referendum afgewezen. Alle Scandinavische landen lijken in grote mate eurosceptisch te zijn, ondanks hun enthousiasme voor samenwerking en [[multilateralisme]]. Denemarken in 1992 stemde tegen het [[verdrag van Maastricht]] en veroorzaakte hierdoor opschudding binnen de EU. Hierdoor was men gedwongen om nieuwe onderhandelingeb aan te gaan, waarbij onder andere de voorgestelde eenheidsmunt werd geschrapt.
