Akte van Seclusie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k Robot-geholpen doorverwijzing: Staten-Generaal |
||
Regel 3:
[[Johan de Witt]], [[raadpensionaris]] van [[Holland]], beëindigde met de afgesloten vrede de [[Eerste Engels-Nederlandse Oorlog|Eerste Engelse Oorlog]], maar regelde tegelijkertijd dat de [[Orangisme (Republiek)|orangisten]] de [[regenten]] niet meer zouden dwarsbomen, terwijl de republikeinse [[Engeland|Engelsen]] niet meer bang hoefden te zijn voor een sterke Hollandse leider, die de [[Huis Stuart|Stuarts]], waarvan hij mede afstamde, terug op de troon zou kunnen zetten. Ironisch genoeg zou Willem III in 1688 de laatste Stuart koning juist gewapenderhand verdrijven en een begin maken met de invoering van de Engelse demokratie.
Volgens De Witt was het [[Oliver Cromwell]] die met de eis van de geheime clausule kwam en slechts met heel veel moeite kreeg hij het door de [[Staten-Generaal van de Nederlanden|Staten-Generaal]]. Toen de Akte van Seclusie later bekend raakte, werd algemeen aangenomen dat hij er zelf achter zat. Wetenschappelijk onderzoek van zijn geheime correspondentie leek op het eind van de 19e eeuw zijn onschuld aan te tonen. Tegenwoordig zijn de meningen weer verdeeld omdat het inzicht is doorgedrongen dat De Witt ook deze geschriften gemanipuleerd kan hebben uit angst dat ze in verkeerde handen zouden vallen. Hij was zelden spontaan in zijn schrijven en spreken.
Toen in 1660 door de [[Restauratie (Engeland)|Engelse Restauratie]] [[Karel II van Engeland]] het koningschap in zijn land herstelde, verklaarden de Staten-Generaal dat hierdoor de Akte van Seclusie zijn gelding had verloren; deze was immers gesloten met de nu verdwenen [[Engelse Gemenebest|Commonwealth]].
| |||