Helene in Beieren: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Februari (overleg | bijdragen)
Februari (overleg | bijdragen)
Regel 15:
In tegenstelling tot Elisabeth trok Helene zich niet publiekelijk terug en dat zorgde ervoor dat Helene al gauw geliefd werd bij de [[Regensburg]]se bevolking. Helene kreeg het bij haar man voor elkaar geld te krijgen voor haar sociale bezigheden. Al op [[3 januari]] [[1859]] werd er in opdracht van Helene, 1000 gulden onder de armen verdeeld. Haar hele leven zou Helene zich bezighouden met sociale activiteiten en de armen.<br />
Helene had in het begin van haar huwelijk twijfels over haar gevoelens voor haar man, helemaal toen ze verliefd werd op een andere man. Maar omdat ze nogal vroom was, en bang was in de hel te belanden vanwege haar zonde, koos ze toch helemaal voor haar man, wat resulteerde in een behoorlijk gelukkig huwelijk.<br />
Maximilian en Helene kregen vier kinderen. De kinderen waren niet echt gezond. Ze waren regelmatig ziek. Een paar weken na de geboorte van [[Albert I von Thurn und Taxis|Albert]] stierf Helene's man Maximilian aan een nierziekte, een grote tragedie voor Helene. Verrassend genoeg toonde keizer [[Frans Jozef van Oostenrijk]] zich heel mensenlijk. Hij verleende Helene het recht van voogd over haar kinderen, iets waar haar schoonvader helemaal achterstond. Ook zorgde Helene's schoonvader ervoor dat Helene helemaal werd ingewijd in de regeringszaken toen hij voelde dat hij niet meer lang te leven had. Toen Helene's schoonvader, [[Maximilian Karl von Thurn und Taxis]], stierf op [[10 november]] [[1871]] werd Helene tot de meerderjarigheid van haar zoon [[Maximilian Maria von Thurn und Taxis|Maximilian]] gezinshoofd van de familie.<br />
Het leven werd voor de ouder wordende Helene steeds rustelozer en eenzamer en ze zocht meer en meer troost in de religie. De dood van haar dochter [[Elisabeth Marie von Thurn und Taxis|Elisabeth]] (ernstig verzwakt na de geboorte van haar kind stierf, droeg hier natuurlijk ook aan bij.<br />
Op [[24 juni]] [[1883]] werd [[Maximilian Maria von Thurn und Taxis|Maximilian]] [[meerderjarig]] en nam als zevende vorst van [[Thurn und Taxis]] de regering van het vorstelijke huis over. Helene kon het rustiger aan doen, maar niet voor lang. [[Maximilian Maria von Thurn und Taxis|Maximilian]] stierf op [[2 juni]] [[1885]] aan een onbekende ziekte en wederom werd Helene voogd totdat haar jongste zoon [[Albert I von Thurn und Taxis|Albert]] [[meerderjarig]] zou worden, wat twee jaar later zou plaatsvinden.