Vruchtgebruik: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
aanvulling voor België |
||
Regel 1:
Het '''recht van vruchtgebruik''' is een [[zakelijk recht]], dat wil zeggen een recht dat kan worden gevestigd op een goed (zaak of vermogensrecht). Over het algemeen wordt een dergelijk recht gevestigd op een [[onroerende zaak]] (in Nederland) of een [[goederen en zaken|onroerend goed)]] (in België). Vruchtgebruik kan ook gevestigd worden op een [[roerende zaak]] en zelfs op zaken die tenietgaan door het gebruik. Dat vruchtgebruik heet dan oneigenlijk of [[quasi-vruchtgebruik]].
Degene die het recht van vruchtgebruik heeft wordt vruchtgebruiker genoemd. Degene die eigenaar is van een zaak die belast is met het recht van vruchtgebruik wordt [[blote eigenaar]] genoemd.
Vruchtgebruik kan gevestigd worden door een [[overeenkomst]], door een [[legaat]] of uit de wet, bijvoorbeeld in de wettelijke erfregeling voor gehuwden.
Het recht van vruchtgebruik op een onroerende zaak wordt geregistreerd in het [[kadaster]], middels inschrijving van een notariële akte.▼
▲
Vaak eindigt het recht pas door het overlijden van de laatste vruchtgebruiker.
Regel 9 ⟶ 11:
Er bestaat nauwelijks verschil tussen het [[recht van gebruik en bewoning]], dat specifiek geldt voor onroerende zaken, en het recht van vruchtgebruik. Beide rechten worden doorgaans gebruikt in familie-aangelegenheden, waarbij ouders het recht hebben een woning te gebruiken tot hun dood. Bij overlijden is geen [[successierecht]] verschuldigd door de blote eigenaar.
===Belastingstelsel===
De vruchtgebruiker is degene die belastingplichtig is voor de [[onroerende-zaakbelasting]] voor het eigendom en voor de [[waterschap]]sbelastingen die van de eigenaar worden geheven.▼
▲
[[Categorie:Burgerlijk recht]]
| |||