Marie-Christine van België: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Carolus (overleg | bijdragen)
k Titel van Marie Christine de Rethie gewijzigd in Marie-Christine van België: wijzeging Patricia
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{wikify}}
 
'''Maria-Christina''' ([[6 februari]] [[1951]]) is dehet tweede kind van [[Leopold III van België]] en prinses [[Lilian Baels|Lilian de RethieRetie]].
 
Op [[15 december]] [[1960]] leerde heel België haar kennen als bruidsmeisje op het huwelijk van [[koning Boudewijn]] met doña [[Fabiola de Mora y Aragón]]. Maria-Christina was er zozeer door aangedaan, dat ze de rest van de plechtigheid op de televisie moest volgen. Op die dag was Maria-Christina er zich natuurlijk niet van bewust dat dit huwelijk haar bestaan totaal zou veranderen, aangezien vanaf 1960 de koninklijke familie in twee kampen verdeeld werd. Voormalig koning Leopold III, prinses Lilian en hun drie kinderen aan de ene kant en koningin Fabiola en de kinderen van [[koningin Astrid]] aan de andere kant. Maria-Christina, hoe jong ze ook was, was geschokt.
 
Als dochter van een koning die gedwongen was af te treden (zie [[koningskwestie]]) en een moeder die nooit koningin zou worden, was de jeugd van Maria-Christina niet makkelijk. Die situatie zette Maria-Christina aan tot rebellie. In de loop van de jaren liet ze duidelijk merken dat ze geen blad voor de mond zou nemen bij alle huwelijken die voor haar gearrangeerd werden, wees ze af. Bovendien verweet ze haar moeder een dominante rol te spelen en gespeend te zijn van enige menselijke warmte. In de interviews die ze her en der toestond, beklaagde ze zich vaak over de zware straffen die ze had gekregen en de onrechtvaardigheid die ze had ondervonden.
 
In 1981 besloot haar familie om haar voor drie maanden naar [[Toronto]] in [[Canada]] te sturen. Voor de eerste keer in haar leven voelde ze zich werkelijk vrij en uiteindelijk keerde ze nooit meer terug naar België. In haar naïviteit dacht ze dat ze haar vrijheid kon verzekeren door te trouwen. Ze vluchtte naar [[Florida (staat)|Florida]] met [[Paul Drucker]], een barpianist die dertien jaar ouder was dan zij, weduwnaar en vader van twee kinderen. Het geluk was maar van korte duur, want al na vijf weken liet ze haar man in de steek. Ze kon het niet langer verdragen om door hem opgevoerd te worden als een adellijke trofee. Ze kreeg prompt een hoop persroddels over zich heen en het duurde vijf jaar vooralleervooraleer de scheiding werd uitgesproken, dankzij de financiële steun van koning Boudewijn.
 
Twee maanden later stierf haar vader. Maria-Christina moest het nieuws horen via de televiesietelevisie. Ze vertrok naar België om afscheid te nemen, maar haar aanwezigheid beperkte zich tot een privébezoek op de avond voor de begrafenis.
 
Omdat ze altijd al van [[Hollywood]] had gedroomd, stak de prinses opnieuw de oceaan over en vestigde ze zich in [[Los Angeles]]. Ze trouwde er voor de tweede keer met [[Jean-Paul Gougezs]], een restauranthouder die zich in filmkringen bewoog.
Ze droomde ervan om carrière te maken in de filmwereld. Op de talloze party's liet Maria-Christina zich al maar al te graag fêteren als een 'echte Europese prinses'. Daar zijn Amerikanen nu eenmaal dol op, zeker als de prinses in kwestie ook nog charmant is. Maria-Christina raakte bevriend met [[Elizabeth Taylor]] en [[Arnold Schwarzenegger]], ging samen met haar vriendin [[Jamie Lee Curtis]] naar de kapper en miste geen enkele avant-première waar het acterende kruim van de droomstad aanwezig was.
De Hollywooddroom was geen lang leven beschoren.
 
Ze ging niet naar de begrafenis van koning Boudewijn, maar verklaarde dat haar halfbroer de enige was geweest die haar ooit de hand had gereikt wanneer ze die nodig had gehad. De geschiedenis brengt vaak verbluffende gelijkenissen aan het licht. Tussen het lot van Maria-Christina en dat van Louise is er meer dan één punt van overeenkomst: een opstandige houding tegenover de familie, geldkwesties, de neiging tot het wegvluchten voor de problemen ...
 
[[Categorie:Prins van België]]