In de [[Gouden Eeuw]] raakte de historieschilderkunst in de [[Republiek der Nederlanden]] in zwang. ZoDe zijnvoornaamste vertegenwoordiger was [[Rembrandt van Rijn|Rembrandt]] en [[Pieter Pauwel Rubens|Rubens]] representatieve voorbeelden van de grote verschillen in stijl tussen schilders uit de Republiek, dedie noordelijkevooral provincies,veel enerzijdsbijbelse en Vlaanderen, de zuidelijke provincies,taferelen anderzijdsschilderde.
Veel belangrijke Nederlandse schilders zijn geïnspireerd en beïnvloed, althans in hun beginjaren, door [[Italiaanse|Italië|Italiaanse]] voorbeelden. Kopieën van Italiaanse meesterwerken waren circuleerden hierin de Republiek. Deze suggereerden bepaalde compositorische schema's. Ook de behandeling van licht en donker ([[chiaroscuro]]), waar de Nederlanders zelf absoluut meesters in zouden worden, was voor een deel terug te voeren op Italiaanse voorgangers, met name op [[Caravaggio]]. Ook trok men zelf naar Italië om de voorbeelden met eigen ogen te kunnen aanschouwen. Als een speciale schakel fungeerden de [[Utrechtse caravaggisten]] zoals [[Hendrick ter Brugghen]], [[Dirck van Baburen]] en [[Gerard van Honthorst]].
