Engels slijkgras: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Hinko (overleg | bijdragen)
correctie: Europees Slijkgras = Klein Slijkgras
Regel 17:
'''Engels slijkgras''' (''Spartina anglica'' C.E.Hubb.) is een [[overblijvende plant]] die behoort tot de [[Grassenfamilie]]. De plant komt van nature voor in Noord-West Europa en is ingevoerd in Australië, Noord-Amerika en Oost-Azië.
 
Engels slijkgras is een nog jonge soort en omstreeks 1890 ontstaan uit de natuurlijke kruising tussen [[Amerikaanse slijkgras]] (''Spartina alterniflora'') met 2n = 62 [[chromosoom|chromosomen]] en het in Zuid-Engeland inheemse [[EuropeseKlein slijkgras]] (''S. maritima'' met 2n = 60 chromosomen. De omstreeks 1870 gevormde steriele hybride met 2n = 61 chromosomen werd ''S. townsendii'' genoemd. Rond 1890 ontstond door verdubbeling van het aantal [[chromosoom|chromosomen]] het fertiele, auto[[Polyploïdie|polyploïde]] Engels slijkgras met 2n = 122 chromosomen, maar zich echter hoofdzakelijk [[vegetatieve vermeerdering|vegetatief]] vermeerderd. Het zaad van het Amerikaanse slijkgras liftte destijd mee met het ballastwater van schepen en kwam sinds 1816 voor langs de kust van Engeland.
 
In 1924 werden stukken wortelstokken voor het eerst in Nederland ingevoerd en in 1926 op de Zeeuwse slikken aangeplant, in 1927 in Duitsland en in 1931 in Denemarken. Van hieruit heeft Engels slijkgras zich in het waddengebied verder verspreid.