Berbers geloof: verschil tussen versies
→Na de slag bij Irassa
===Na de slag bij Irassa===
De Grieken en de Berbers zouden een einde maken aan hun harmonie tijdens de overheersing van [[Battus II]]. Deze overheerser begon geheimelijke andere Griekse groepen uit te nodigen om zich te vestigen in Cyrenaica, iets wat de Berbers niet op prijs gesteld hebben. De Berbers zagen de strategie van Battus II als bedreiging voor hun bestaan. Kort daarna, begonnen de Berbers een oorlog te voeren tegen de Grieken. Ze alliëerden me een Egyptische heerser genaamd Apries, en late met de
[[Afbeelding:AntaeusVheracles.jpg|thumb|right|''Antaeus is gekemerkt door zijn lang baard en haar, integenstelling tot Heracles.'']]
Sommige geleerden vernemen dat de myth van Antaios een weerspiegeling van deze strijd was. De legende vertelt over hem dat een onverslaanbare koning van Libya was. Hij was de Beschermer van de Berberse landen, een zoon van de zeegod Poseidon en het aardegodin Gaia die Tinjis als vrouw had.
In de Griekse iconografie, wordt Antaeus duidelijke onderscheiden qua zijn uiterlijk van het Griekse uiterlijk. Hij werd getekend met lang baard en haar op de Griekse iconen, wat ook typerend voor de oostelijke Libiers was, zoals ze bekend staan in de faraonische tekeningen.
==Berber-Romeins geloof==
De Romeinen allieerden eerst met de Numidiërs tegen Carthago, ze konden het ook verslaan in 146 v.C.; maar later, werd Numidia zelf geannexeerd aan het Romeinse imperium.
|