Berbers geloof: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Reader~nlwiki (overleg | bijdragen)
→‎Na de Slag van Irassa: image toegevoegd
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
Het '''Berberse geloof''' of het ''Amazigh geloof'' is het [[geloof]] van een autochoon volk dat zich verspreidde over het hele Noord Afrika met een uitzondering van de [[Oude EgyptenarenEgypte]]naren en de Nubiers[[Nubië]]rs. Dit volk wordt vandaag de dag ''Berbers volk'' genoemd.
 
De volkeren die het Berberse [[pantheon]] beïnvloedden zijn voornamelijk hun Oude Egyptische buren, gevogd respectievelijk door de [[Feniciërs]], de [[Joden]], de [[oude Griekenland|Oude Grieken]], de [[Oude RomeinenRome]]inen en de [[Arabieren]]. De meesten van deze volkeren waren wederzijds gedeeltelijk beïnvloed door het lokale Berberse geloof.
 
==De Berbers en de dood==
De verwantschap tussen de Berbers en de [[dood]] kent verschillende aspecten. Enerzijds, begroeven de Berbers de gestorvenen op meerdere manieren in meerdere tijdsperken. Anderzijds, ze lieten verschillende graven die ook uit onvergelijkbare tijdsperken dateren.
 
===De funeraire praktijken===
De [[archeologie|archeologische]] opgravingen in [[prehistorie|pre-historische]] graven hebben laten zien dat de lichamen van de storvenengestorvenen waren geverfd met rode ochren. Deze praktijk is te vinden is zowel de Ibero-Maurussiaanse als de Capsische graven. Toch is die kultuurcultuur eerder aan de Capsiers[[Capsiërs]] dan aan Ibero-maurussiers toe te schrijven, volgens de deskundigen.
Daarnaast bevonden er zich schillen van struisvogeleieren[[struisvogel]]eieren, juwelen en wapen met de begraafde doden.
 
De vorm van de begraafden is ook opmerlijk. Sommigen lichamen waren op hun zijde gelegd, terwijl anderen in [[foetus|foetale]] positie.
 
IntegenstellingIn tegenstelling tot de Berbers van [[Noord -Afrika]], de Guanches mummificeerden de gestorvenen.
In [[1958,]] ontdekte De professor [[Fabrizio Mori ontdekte]] een Libische [[mummie]] die oude was dan alle vergelijkbare Oud-Egyptische mummie.
 
===De cultus van de dood===
De auteurs van het Engelse boek ''The Berbers'' merken op dat de cultus van de dood een van de onderscheidende kenmerken van de Berbers in de oudheid. [[Pomponius Mela]] vertelde dat de Augelae (Modern [[Aujila]] in het huidige Libya) de geesten van hun voorouders als godheden beschouwden. Ze legden de eed bij hun namen af, ze vroegen hen om raden, en na het verzoek, slapen ze en geloven in alles ze ervan zouden dromen.
 
[[Herodotus]] (484 b.C-ca. 425 bv. Chr.C) heeft ook hetzelfde beschreven in zijn vierde boek over de Nasamoniers[[Nasamoniërs]] die, de woestijn rond [[Siwa]] en Augila bewoonden. Hij schreef erover:
<blockquote>[..] Ze zweren bij de mensen onder hen, die gekenmerkt waren door hun rechtvaardigheid en moed door hun handen te leggen op hun graven; ze vergoddelijken hen door hun grafheuvels te bezoeken en te erop te liggen na dat ze gebed zouden hebben, en wat ze ook in hun dromen zouden zien, zouden ze aanvaarden.</blockquote>
 
Het eren van de heiligen bestaat nog voort in de hedendaagse Berberse gemeenschappen. Deze eerbiedigheid is in het algemeen bekend als ''Maraboetisme''. Het is een fenomeen die wijd verspreid is in heel Noord Afrika te westen van Egypte, maar hoofdzakelijk typerend is voor Marokko dat soms figuurlijk wordt bestempeld als: ''Het land van duizend-en-één heilige''.<br />
De Berbers vereerden ook hun koningen in hun de oudheid, en het is zelfs mogelijk dat ze als godheiden beschouwden. Het is zelfs niet verrassend dat het meest prestegieuse Berberse monumenten uit de [[Klassieke oudheid]] Numidische and Oud-Mauretanische mausoleums[[mausoleum]]s zijn.
 
===De graven van de oude Berbers===
De graven van de oude Berbers en hun voorouders wijzen erop dat de Berbers en hun voorvaders (Namelijk de Ibero-maurussiersMaurussiërs en de CapsiersCapsiërs) hebben geloofd in andere [[leven na de dood]].
De pre-historischeprehistorische NoordNoordwest-west Afrikaanse mens heeft het lichaam de gestorvenen in oppervlakkige gaten begraven. Maar zodra hij er bewust van werd dat deze begravenen een makkelijk te prooi van wilde dieren vielen, begon hij hen in diepere gaten te begraven. Later, begroeven ze de gestorvenen in grotten, ronde graven, rotsen, grafheuvels[[grafheuvel]]s en nog andere soort graven.
 
De graven van de vroege Berbers kenden een opmerkelijke evolutie van primitief gestructureerde graven naar meer ontwikkelde en mooie graven, zoals het geval is in de pyramidische[[piramide|piramidische]] graven in Noordwest -Afrika.
 
DeHet prestiegeprestige van het worden begraven in zo'n pyramidenpiramides was beperkt tot de persoonlijkheden die belangrijk waren in hun Berberse gemeenschappen.
Dit soort van piramidische graven heeft de aandacht van Profprof. [[Mohammed Chafik]] die er een boek over schreef waarin hij de aandacht probeerde te richten op zo'n graven. Hij probeerde de Berberse piramidsche graven in verwant te brengen met de reuze Oud-Egyptische graven op basis van etymologische en historische gegevens.<br />
Het meest bekende Berbers piramid zouden het piramid[[piramide van Medracen]] ,die ongeveer 19 meters hoog is, en ook Oud-Mauretanische piramidpiramide die ongeveer 30 meters hoog is, zijn. Deze laatste is ook bekend als ''Het graf van de christelijke vrouw'' in het westen.
 
==MegalithischeMegalitische kultuur==
De rotsen[[rots]]en waren in het algemeen heilig voor de ontelbare pre-historischeprehistorische volkeren, en de Berbers ware hier geen uitzondering van. Sint Augustine-[[Augustinus]] heeft opgemekrtopgemerkt dat de heideneheidense Afrikanen de rotsen vereerden. [[Apuleius]] had dat nog eerder behandeld in de tweede[[2e eeuw voorv. ChristusChr.]]
 
In Noordwest -Afrika bevinden er zich onderscheidene megalitische structuren. Ze zijn echter onderbelicht.
De Berberse waren niet de enigen die de megalithen[[megaliet]]en zetten in Noord Afika. De Feniciërs kenden ook deze kultuurcultuur of de zo-genaamdezogenaamde: ''[[Bethel]]'' of ''godshuis'' in de Semitische talen.
De megalitische monument in Mogador aan de Atlantische kust wordt vaak toegeschreven aan de Feniciërs.
DeHet monument van Mzora (Ook gespeld als ''Msoura'') is relatief het meest bekende megalithmegaliet in Noord -Afrika ten westen van Egypte. Het bestaat uit verschillende megalithsmegalieten rond een grafheuvel en een grotere megalith dat hoger dan 5 meters is. Volgens de legende, is het monument een mausoleum van een mythische Libische koning genaamd Antaeus.
 
In het zuiden van [[Casablanca]] bevindt er zich ook een megalithischemegalitische plaats dat opgegraven is in 1926. Het zienwaardigheid is waarschijlijk versierd met funeraiare inscripties in het zogenaamde ''[[Libyco-Berberse schrift]]'' of simpelweg ''[[Tifinagh]]''. Het scriptschript is op de megaliet te lezen van boven naar onder op de megalith.
Overigens, wordt er aangenomen dat deze kultuurcultuur een godsdienstige aspect van ''de cultus van de dood'' en ''de verering van sterren''.
 
==Solaire en lunaire verering==
De Berbers noem(d)en de maan ''[[Ayyur]]'' in hun Berbertalen. Deze naam was ook de naam van een Berberse [[maangod]] die geëerd was in Noordwest Afika, volgens de Franse historicus [[Gabriel Camps]] werd geëerd in Noordwest-Afika.
 
Herodotus schonk ook voldoende aandacht aan deze godsdienst bij de Berbers (die bekend waren voordoor hem als ''Libiërs'' worden aangeduid). Hij schreef erover dat ze offerden aan de maan en de zon:
<blockquote>Ze (De Libiërs) beginnen met de oor van het slachtoffer, dat ze afsnijden en gooien op hun huizen; als dit gedaan is, ze vermoorden het dier door zijn nek om te draaien. Ze offeren aan de zon en de maan, maar aan geen andere god. Deze verereing geldt voor alle Libiers.(book IV.168-198)</blockquote>
 
[[Marcus Tullius Cicero]] (105-43 BCEv. Chr.) heeft over het zelfdedezelfde cultus in zijn boek ''Over de republiek (Scipio's droom)'':
<blockquote>Toen ik (Scipio) aan him voorgesteldhem werd voorgesteld, omarmde de oude man (Massinissa, de koning van NumidiaNumidië) omarmde me, en vielen tranen uit zijn ogen waarna hij naar de hemel keek, en riep uit: "O hoogwaaridge Zon, en jij ook, hemelse wezens. Omdat ik in mijn leven, koninkrijk en palijspaleis ''ubliusPublius Cornelius Scipio'' heb kunnen verwelkomen..." </blockquote>
 
Er werden ook Latijne[[Latijn]]se inscripties[[inscriptie]]s gevonden in Noordwest -Afrika, die waren gewijd waren aan de Zon. De in [[Souk Ahras]] gevonden inscriptie is daar een voorbeeld van. Het werd uitgedrukt als '''Solo Deo Invecto'''.<br />
Er blijkt ook dat de Egyptische st [[sint-Samuel er]] tevergeefs toe gedwongen werd door de zonsaanbiddende Berbers ertoe werd gedwongen om zon te vereren.
 
Overigens, [[Thor Heyerdahl]] geloofde erin dat de piramidpiramide van [[Tenerife]] was gewijd aan de zon. Hij dacht dat de zo'n piramides is een kultuurcultuur is, die gebracht is door de zonsaanbiddende Berbers van het middlezee[[Middellandse Zeegebied]] naar de [[Canarische Eilanden]] is gebracht. In feite, vereerden de [[Guanches]] een god genaamd [[Achaman]] aan wie ze offers[[offer (religie)|offer]]s in grotten gaven. Deze god was figuratief afgebeldafgebeeld als de zon en hij zou verwant zijn aan de god [[Amon]].
Er werden ook Latijne inscripties gevonden in Noordwest Afrika, die gewijd waren aan de Zon. De in Souk Ahras gevonden inscriptie is daar een voorbeeld van. Het werd uitgedrukt als '''Solo Deo Invecto'''.<br />
De Guanches vereerden ook een zon-godzonnegod in [[Las Palmas]]. Het droeg de naam ''Magec'' en ''Amen'', wat taalkundig de betekenis van ''Heer'' lijkt te hebben. In [[Awelimmiden]], lijkt de naam ''Amanaai'' lijkt ''God'' te betekenen in het Berbers van de Touareg.
Er blijkt ook dat de Egyptische st Samuel er tevergeefs toe gedwongen werd door de zonsaanbiddende Berbers om zon te vereren.
 
De oude LibiersLibiërs hebben inover het algemeen de [[zonsondergang]] vereerd, en dat is geassocieerd met Amon die dieramshorens bekend stond met zijn ramshorenshad. En naast de zon, vereerden de Berbers de bergen[[berg]]en (zoals [[Atlas]]), de rotsen, de grotten en de rivieren.
Overigens, Thor Heyerdahl geloofde erin dat de piramid van Tenerife was gewijd aan de zon. Hij dacht dat de zo'n piramides is een kultuur die gebracht is door de zonsaanbiddende Berbers van het middlezee naar de Canarische Eilanden. In feite, vereerden de Guanches een god genaamd Achaman aan wie ze offers in grotten gaven. Deze god was figuratief afgebeld als de zon en hij zou verwant zijn aan de god Amon.
De Guanches vereerden ook een zon-god in Las Palmas. Het droeg de naam ''Magec'' en ''Amen'', wat taalkundig de betekenis van ''Heer'' lijkt te hebben. In Awelimmiden, de naam ''Amanaai'' lijkt ''God'' te betekenen in het Berbers van de Touareg.
 
De oude Libiers hebben in het algemeen de zonsondergang vereerd, en dat is geassocieerd met Amon die die bekend stond met zijn ramshorens. En naast de zon, vereerden de Berbers de bergen (zoals Atlas), de rotsen, de grotten en de rivieren.
 
==Egyptisch-Berbers geloof==
De oude EgyptenarnEgyptenaren waren de buurlandersbuurtlanders van de Berbers. Ze zoudendeelden mogelijk zelfs een gemeenschappelijke saharaanse[[Sahara|Saharische]] oorsprong kunnen hebben. Daarom, isheeft hetmen soms gesteldgedacht dat sommige godheden vereerd waren door zowel de oude Libiërs als oude Egyptenaren werden vereerd. In ieder geval, kan men Egyptische godheden die verwant zijn aan het Berberse pantheon onderscheiden volgens hun oorsprong.
 
===Egyptische godheden===
De Oosterse Libiers vereerden [[Isis]] en [[Seth]]. Dat was opgemerkt door Herodotus toen hij het volgende schreef:
<blockquote>Hoewel, geen van deze stammen (Libische stammen) de smaak van dehet koeienvlees[[koe]]ienvlees ooit kende, weigeren ze het te eten voorom de zelfdedezelfde reden als die van de Egyptenaren, noch fokken ze de zwijnen[[zwijn]]en. Zelfs in [[Cyrene]], denken de vrouwen dat het een zonde is om de koeienvlees te eten. Op deze manier vereren ze ''Isis'', de Egyptische godin die ze vereren met vasten en feestivalsfestivals. De vrouwen van [[Barca]] weigeren niet alleen het vleefvlees van de koeien, maar ook dat van de zwijnen.</blockquote>
 
Deze Berbers zouden het zwijnsvlees niet gegeten mogen eten, omdat het zwijn hetwerd geassocieerd was met Seth, terwijl ze geen koeienvlees aten omdat het geassocieerd was met Isis.
 
Osiris was misschien ook onder de Egyptische godheden die vereerd waren in Libya (Noord Afrika ten westen van het Oud-Egypte). Nochtans, gelooft Dr. Budge (naast een kelein aantal deskundigen) erin dat Osiris een Libische oorsprong zou hebben, zeggen dat ''Alles, wat er geschreven is met betrekking tot Osiris in alle perioden, wijst erop dat hij een autochtone god is in Noord-oost Afrika, en dat zijn vaderland eventueel Libya was.''
 
[[Osiris]] was misschien ook onder de Egyptische godheden die werden vereerd waren in LibyaLibië (Noord -Afrika ten westen van het Oud-Oude Egypte). Nochtans, gelooftmeent Dr. Budge (naastsamen met een keleinklein aantal deskundigen) erin dat Osiris een Libische oorsprong zou hebben, zeggenen zegt dat ''Alles, wat er geschreven is met betrekking tot Osiris in alle perioden, wijst erop dat hij een autochtone god is in NoordNoordoost-oost Afrika, en dat zijn vaderland eventueel LibyaLibië was.''
===Berberse godheden===
De Egyptenaren beschrijfden sommige Egyptische godheden als Libische goden, zoals [[Neith]] die geëmigreerd is vanuit Libya isLibië, en in de Nile DeltaNijldelta vestigde, volgens de Egyptische inscripties. Neith was volgens sommige legenden geboren rond het ''Meer Tritonis'' in het huidige Tunesie, volgens sommige legenden[[Tunesië]].
 
Het is ook opmerkelijk dat sommige Egyptische godheden waren afgebeeld met Berberse (Oude Libische) kenmerken zoals "Ament" die afgeschilderd was met twee pluimen die gewoonlijk gebruikt werden door de Libiers als haarversiering zoals ze bekend stonden in de Egyptische tekeningen voor de Libische leiders.
 
Het is ook opmerkelijk dat sommige Egyptische godheden warenwerden afgebeeld met Berberse (Oude Oud-Libische) kenmerken zoals "Ament" die afgeschilderdwerd wasgeschilderd met twee pluimen[[pluim]]en die gewoonlijk gebruikt werden door de Libiers werden gebruikt als haarversiering zoals ze bekend stondenzijn in uit de Egyptische tekeningen voor de Libische leiders.
===Amon als gemeenschappelijke godheid===
Amon was hetde meest opmerkelijke gemeenschappelijke god in dehet Egyptische en Berberse pantheon. Deze god is moeilijk toe te schrijven aan een van debeide volkeren. Hoewel de meeste moderne bronnenwerken zijn bestaan in hetde BerberBerberse mythologie negeerden, was Amon de uppergodoppergod van de Berbers die het sociale leven in Noordwest -Afrika beïnvloedde.
De Libische (Berberse) Amon werd vereerd door de Oude Grieken in [[Cyrenaica]], en werd verenigdin met[[Carthago]] door de FenicischeLibische uppergodinvloed Baalvereenzelvigd in Carthage dankzijmet de deFenicische Libischeoppergod influence[[Baal]]. Sommige tekeningen van de ram zijn verspreid over heel Noordwest -Afrika, en sommigen behoren tot lythischeLythische periode tussen 9600v9600 v. Chr.C en 7500 voorv. ChristusChr.
De tempel van Amon in Siwa (dat nog BerberstaligBerbers is) is hetde meest bekende tempel van de Berberse Amon.<br />
 
Er wordt ook gesteld dat naam van de oude Berberse stammen: ''Garamanten'' en ''Nasamoniers'' gedeeltelijk verwant zou zijn aan de naam Amon.
 
==Berber-Fenicisch geloof==
De Feniciërs waren oorspronkelijk een [[Semitisch volk]] dat de kusten van het huidige [[Libanon]] bewoondenbewoonde.
Ze waren de zeevaarders die stichten Carthago in 814 v.C Chr. Carthago stichten.; Ze waren verantwoordelijk voor het bestaanontstaan van de zo-genaamdezogenaamde ''Punische Kultuurcultuur'' die zowel Berberse aslsals Fenicische wortels had. De perioden die dehet Noordwest -Afrikaanse geloof beïnvloedden kunnen onderscheiden in twee tijdperken:
 
===Voor de Slag van Himera (480 v.C.)===
Toen de Feniciërs zich vestigden in Noordwest Afrika, beperkten ze hun aanwezigheid aan het kustgebieden van Noord Afrika om ongewenste betwistingen met de Berbers te vermijden. Ze hadden twee belangrijke godheden vereerd, namelijk: Baal en Astarte.
 
===NaVoor de Slagslag vanbij Himera (480 v.C.)===
DeToen historici geloven erin datde CarthageFeniciërs zich begonvestigden tein alliërenNoordwest-Afrika, metbeperkten deze Berbersehun stammenaanwezigheid natot de slagkustgebieden van HimeraNoord-Afrika tegenom deongewenste Griekenbetwistingen waarmet zede makkelijkBerbers verslagente warenvermijden. NaastZe de politieke veranderingen, importeerdeden de Carthagiërsvereerden twee belangrijke Berberse godheden ook, namelijk: ''Amon''Baal en ''Tanit''[[Astarte]].
 
===VoorNa de Slagslag vanbij Himera (480 v.C.)===
Baal was de uppergod die aanbeden was in Carthago. Maar later? werd hij verenigd met de Libische Amon en ontstond er Baal-Hammon uit. De tekeningen van deze god zijn te vinden in diverse plaatsen in Noordwest Afrika.
De historici geloven erin dat Carthago zich begon te alliëren met de Berberse stammen na de [[slag bij Himera]] tegen de Grieken waar ze makkelijk werden verslagen. Naast de politieke veranderingen, importeerden de Carthagiërs twee belangrijke Berberse godheden, namelijk: ''Amon'' en ''[[Tanit]]''.
De godin Astarte werd ook verplaast door een andere autochtone godin genaamd Tanit die aangenomen is als Libische godin. De naam ''Tanit'' zichzelf heeft taalkundig een Berberse morphologie, want de Berberse namen beginnen met een ''t'' en eindigen er ook op.
Overigens, geloven er sommige deskundigen dat de Egyptische godin Neith niemand anders dan het Libische Tanit of ''Ta-neith'' was. Verder, is het mogelijk dat sommige Numidische en Punische namen verwant waren aan Fenicische godheid: Baal zoals ''Adherbal'' en ''Hannibal''.
 
Baal was de uppergodoppergod die aanbedenwerd wasaanbeden in Carthago. Maar later? werd hij verenigdvereenzelvigd met de Libische Amon en ontstond erhieruit Baal-Hammon uit. De tekeningen van deze god zijn te vinden in diverse plaatsen in Noordwest -Afrika.
De godin Astarte werd ook verplaastvervangen door een andere autochtone godin genaamd, Tanit genaamd, die aangenomenwordt isbeschouwd als Libische godin. De naam ''Tanit'' zichzelfzelf heeft taalkundig gezien een Berberse morphologie, want de Berberse namen beginnen met een ''t'' en eindigen er ook op.
Overigens, geloven er sommige deskundigen dat de Egyptische godin Neith niemand anders dan het Libische Tanit of ''Ta-neith'' was. Verder, is het mogelijk dat sommige Numidische en Punische namen verwant waren aanmet de Fenicische godheid: Baal zoals ''Adherbal'' en ''Hannibal''.
==Berber-Grieks geloof==
De welbekende contacten tussen de oude Berbers en de Oude Grieken waren in Cyrenaica waar de Grieken zich uiteindelijk hebben gevestigd. De Grieken hebben de oosterse Berberse pantheon beïnvloed zoals ze ook wederom beïnvloed werden.
Men kan de Berber-Griekse relaties onderscheiden in twee uit elkaar vallende verhoudingen. In het begin kenden ze vreedzame verhoudingen, maar later is het veranderd in hevige strijden, wat ongetwijfeld werd weerspiegeld in hun mythologie.
 
===Voor de Slagslag vanbij Irassa (570 v.C.)===
De eerst duidelijke opduiking van de Libische influence op de Cyrenische geloof is de naam zelf. De naam Cyrenaica is herleiden een mythische Berberse vrouwelijke krijger die bekend stond voor haar moed en die de naam ''Cyre'' droeg. Ze was, aldus het verhaal, een moedige leeuwenjageress. Ze schonk haar naam aan de Greekse staat ''Cyrenaica''. De emigrerende Grieken hebben haar als beschermer van hun land naast Apollo benoemd.
 
Regel 119 ⟶ 114:
De Grieken schijnen ook de god Triton in Libya te hebben gekend. Verder nog, is het gesteld dat de Hespriden gesitueerd in het huidige Marokko. Sommige geleerden verplaatsen de Hesprides in Tangier waar Antaeus leefde, op basis van sommige mythische verhalen. Ze waren vermeend dochters van de reuze Atlas, die weer geassocieerd met het berg Atlas was, te zijn. De berg Atlas was vereerd door de Berbers, volgens Strabo en Herodotus.
 
===Na de Slagslag vanbij Irassa===
De Grieken en de Berbers zouden een einde maken aan hun harmonie tijdens de overheersing van Battus II. Deze overheerser begon geheimelijke andere Griekse groepen uit te nodigen om zich te vestigen in Cyrenaica, iets wat de Berbers niet op prijs gesteld hebben. De Berbers zagen de strategie van Battus II als bedreiging voor hun bestaan. Kort daarna, begonnen de Berbers een oorlog te voeren tegen de Grieken. Ze alliëerden me een Egyptische heerser genaamd Apries, en late met de Carthgiërs en uiteindelijk door het zelf op te nemen tegen hen. Nochtans hebben ze tevergeefs gestreden dankzij een nieuwe Perziche macht ten oosten van Libya.
[[Afbeelding:AntaeusVheracles.jpg|thumb|right|''Antaeus is gekemerkt door zijn lang baard en haar, integenstelling tot Heracles.'']]
Regel 129 ⟶ 124:
 
In de Griekse iconografie, wordt Antaeus duidelijke onderscheiden qua zijn uiterlijk van het Griekse uiterlijk. Hij werd getekend met lang baard en haar op de Griekse iconen, wat ook typerend voor de oostelijke Libiers was, zoals ze bekend staan in de faraonische tekeningen.
 
==Berber-Romeins geloof==
De Romeinen allieerden eerst met de Numidiërs tegen Carthago, ze konden het ook verslaan in 146 v.C.; maar later, werd Numidia zelf geannexeerd aan het Romeinse imperium.
Regel 147 ⟶ 141:
 
Toen een autochtone Libiër genoemd Septimus Severus een Romeinse keizer werd, werd de cultus van Tanit geintroduceerd naar Rome.
 
 
[[Category:Berberse oudheid]]
 
[[en:Berber mythology]]
[[ar:معتقدات الأمازيغ]]