Onteigening: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
WikiFB2 (overleg | bijdragen)
k "overkopen" is geen Nederlands
Lauren23 (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 16:
Als een eigenaar het niet eens is met de onteigeningsplannen zal de [[gemeente (bestuur)|gemeente]] (of andere overheid) eerst proberen met de eigenaar tot een oplossing te komen in de vorm van een [[schadevergoeding]] voor de grond en de kosten. Lukt dat niet, dan start de gemeente de onteigeningsprocedure. Die bestaat uit een administratieve procedure en een gerechtelijke procedure. Gedurende de administratieve procedure stelt de gemeente het onteigeningsplan officieel vast. Zolang het plan ter inzage ligt, kan de eigenaar bezwaren bij de gemeenteraad kenbaar maken. Is de gemeenteraad akkoord, dan moet het plan nog door [[de Kroon]] worden goedgekeurd. Ook daar kan de eigenaar opnieuw zijn zaak bepleiten.
 
Na de administratieve volgt de gerechtelijke procedure bij de [[rechtbank]]. Als de [[rechter]] op verzoek van de gemeente een onteigeningsvonnis uitspreekt, bekrachtigt hij in feite alleen de administratieve onteigeningsbeslissing en wordt de grond daadwerkelijk onteigend. De rechter stelt dan de vergoeding vast die de gemeente aan de eigenaar moet betalen. Tegen het vonnis van de rechter is in Nederland beroep[[cassatie]] mogelijk bij de [[Hoge Raad der Nederlanden|Hoge Raad]].
 
De schadeloosstelling wordt altijd bepaald in geld. De overheid kan de eigenaar eventueel vervangende grond aanbieden. De schadeloosstelling is in ieder geval zo groot als de waarde van het bezit. Daarnaast bestaat een vergoeding voor waardevermindering van ander bezit en voor bijkomende kosten als verhuiskosten en inkomensschade.