Jan Willem IJzerman: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Martie (overleg | bijdragen)
k typo, lnfx
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
Jan Willem IJzerman was de zoon van Arie IJzerman, hoefsmid te Leerdam, en Johanna van Malsen. IJzerman trouwde op [[27 februari]] [[1873]] met Francisca J.J.A. Junius. Na haar overlijden op [[2 juni]] [[1890]] hertrouwde hij op [[14 juni]] [[1892]] met Suzanna C. Koch. Uit het eerste huwelijk had hij drie dochters, uit het tweede twee zoons en drie dochters. Na een opleiding aan de [[Koninklijke Militaire Academie]] werkte hij een paar jaar in [[Nijmegen]] en [[Breda]] bij de [[genie (legereenheid)|genie]] om daarna ([[1874]]-[[1896]]) als (hoofd)ingenieur te werken aan verschillende spoorlijnen op Java en [[Sumatra]] ten behoeve van de grondstoffenwinning.
 
In [[1885]] ontdekte IJzerman (de eerste voorzitter van de ''Archeologische Vereniging van [[Jogjakarta|Yogyakarta]]'') de verborgen basis van de Borobudur. Het pad eromheen werd afgegraven en de fotograaf [[Kassian CéphasCephas]] werd gevraagd alle 160 [[reliëf]]s die tevoorschijn kwamen te fotograferen. Daarna werden de reliëfs weer bedekt. Daarom zijn de opnamen van Céphas tot op de dag van vandaag de enige bron voor studie van deze reliëfs.
 
Na zijn persionering als militair in 1896 was IJzerman oprichter/directeur van de N.V. Petroleum maatschappij "Moeara-Enim" te [[Amsterdam]] van 1897 tot 1904. Later werd dit bedrijf werd overgenomen door de [[Koninklijke Bataafsche Petroleum Maatschappij]] en werd IJzerman daar lid van de [[Raad van Commissarissen]].