Geschiedenis van Nederland: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kobuel (overleg | bijdragen)
Kobuel (overleg | bijdragen)
Regel 60:
{{hoofdartikel|Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden}}
[[Afbeelding:Prinsenvlag.svg|thumb|Prinsenvlag, De vlag van de opstand ''oranje-blanje-bleu'']]
De pogingen van [[Filips II van Spanje|Filips II]] om de protestanten (= [[Calvinisme|calvinisten]]) te onderdrukken en om regering, [[rechtspraak]] en [[belasting (fiscaal)|belasting]] te hervormen en te centraliseren leidden tot een opstand. [[Stadhouder]][[Willem van OranjeNassau]], [[stadhouder]]prins van de koningOranje]], nam de leiding in de opstand. Hoewel er ook in het Zuiden veel wrevel tegen de koning was, begon de openlijke opstand in Holland ([[Den Briel]] op [[1 april]] [[1572]]) en [[Zeeland (provincie)|Zeeland]]. De koning was niet erg succesvol in zijn pogingen de opstand neer te slaan en ging [[bankroet]] aan de hoge kosten van de [[huurling]]en. Dezen gingen prompt [[muiten]], met name in Antwerpen; dit werd de [[Spaanse Furie]] genoemd. De [[Staten-Generaal van het Koninkrijk der Nederlanden|Staten-Generaal]] kwamen bijeen om in naam van de koning (maar achter zijn rug om) hier een eind aan te maken. Met deze [[Pacificatie van Gent]] ([[1576]]) zag het er even naar uit dat de Nederlanden één lijn zouden trekken. Maar spoedig bleken sommige Zuidelijke gewesten bereid om zich weer naar de koning te schikken. Zij vormden de [[Unie van Atrecht]] [[1579]] (nu: [[Arras]], een stad in Noord Frankrijk).
[[Afbeelding:Republiek kaart.PNG|right|400px]]
In de [[Unie van Utrecht (geschiedenis)|Unie van Utrecht]] ([[1579]]) vormden de zeven noordelijke provincies de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden]]. Die delen van het Zuiden die meededen met de opstand werden al spoedig door de koning heroverd. [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] bijvoorbeeld viel in [[1585]]. Veel handelaren en mensen met allerlei vaardigheden vluchtten naar het Noorden.