Rode Jeugd: verschil tussen versies

[[Lucien van Hoesel]] werd de nationale secretaris van de nieuwe organisatie. Binnen de Rode Jeugd ontwikkelden zich twee stromen. Aan de ene kant stonden de 'terroristen' die de [[Rote Armee Fraktion]] als voorbeeld hadden en die via een [[guerrilla|stadsguerrilla]] het [[kapitalisme]] omver wilden werpen.<ref>{{aut|F. Dekkers}} en {{aut|D. Dijksman}}: '' 'n Hollandse Stadsguerrilla: Terugblik Op De Rode Jeugd'', Uitg. Balans, Amsterdam (1988), {{ISBN|9789050180597}}</ref> Aan de andere kant stonden de 'economen' die de nadruk wilden leggen op sociaal-economische veranderingen.

 

 

De resterende Rode Jeugd kwam hiermee volledig in handen van aanhangers van de stadsguerrilla. Een kleine groep van 15 personen reisde af naar [[Democratische Volksrepubliek Jemen|Zuid-Jemen]] om daar in een kamp van het [[Volksfront voor de Bevrijding van Palestina]] gevechtstraining te volgen, waar de RAF ook kind aan huis was. De groep ontmoette daar enkele Duitse leden van de RAF, die de Nederlanders als onkundige en onwetende beginnelingen behandelden, ongeschikt voor de gewapende strijd.<ref>{{aut|[[Antoine Verbij]]}}: ''[http://www.duitslandweb.nl/dossiers/archief/RAF/RAF+in+Nederland/Politieke+vakantie.html Op politieke vakantie: Nederlanders en de RAF]'' op Duitslandweb.nl</ref> Een van de Rode Jeugd-leden die in het Zuid-Jemense trainingskamp aanwezig geweest zou zijn is de latere Groen Links-senator [[Sam Pormes]]. Hoewel door hemzelf ontkend, oordeelde een commissie van Groen Links in 2005 dat "er wel voldoende feiten en omstandigheden [zijn] die de aannemelijkheid van zijn deelname kunnen dragen".<ref>{{Aut|Jaap van Nieveld Goudriaen}}: ''Pleidooi voor Sam Pormes'', [[de Volkskrant|Volkskrant.nl]], 23 november 2005</ref>