Augustin Pyramus de Candolle: verschil tussen versies

'''Augustin Pyramus de Candolle ''' ([[Genève (stad)|Genève]], [[4 februari]] [[1778]] – aldaar, [[9 september]] [[1841]]) was een [[Zwitserland|Zwitsers]]Zwitserse [[botanicus]]. Hij hanteerde in de vele werken die hij publiceerde verschillende spellingwijzen voor zijn naam. De spellingwijze die door de [[International Plant Names Index]] wordt gehanteerd is ''Augustin Pyramus de Candolle''.

Hij stamde uit een van de oude families uit de [[Provence (Frankrijk)|Provence]], maar werd geboren in [[Genève (stad)|Genève]] omdat zijn voorouders in het midden van de [[16e eeuw]] hun [[Thuisland (begrip)|thuisland]] hadden verlaten onder druk van religieuze vervolging.

Hij had een zwakke gezondheid maar toonde grote aanleg voor studeren, en hij onderscheidde zich op school door zijn snel verworven kundigheid in klassieke en moderne literatuur en speciaal door zijn vermogen om hoogstaande verzen te schrijven. Hij begon zijn wetenschappelijke studie aan de [[Universiteit van Genève]] waar het onderwijs van J.P.E. Vaucher hem voor het eerst inspireerde om de [[plantkunde]] tot zijn voornaamste bezigheid te maken. In 1796 verhuisde hij naar [[Parijs (hoofdbetekenis)|Parijs]]. Zijn eerste publicaties ''Plantarum historia succulentarum'' (4 delen, 1799) en ''Astragalogia'' (1802) brachten hem onder de aandacht van [[Georges Cuvier]], voor wie hij in 1802 de plaatsvervanger werd aan het [[Collège de France]] en van [[Jean-Baptiste de Lamarck]], die hem nadien de publicatie van het derde deel van de ''Flore française'' (1803-1815) toevertrouwde. De "Principes élémentaires de botanique", die werd uitgegeven als de toelichting op zijn werk, bevatte de eerste weergave van classificatieprincipes waarbij hij, in tegenstelling tot de kunstmatige methodes van [[CarolusCarl Linnaeus]], een natuurlijke methode volgde.

In 1804 haalde hij een doctorstitel aan de medische [[faculteit (onderwijs)|faculteit]] van Parijs en publiceerde hij zijn ''Essai sur les propriétés médicales des plantes'', gevolgd door ''Synopsis plantarum in flora Gallica descriptarum'' in 1806. Op verzoek van de [[Frankrijk (hoofdbetekenis)|Franse]] [[regering]] bracht hij de zomers van de volgende zes jaren door met het maken van een botanische en landbouwkundige inventarisatie van het hele land. De resultaten hiervan werden in 1813 gepubliceerd. In 1807 werd hij aangesteld als [[hoogleraar]] in de botanie aan de medische faculteit van de [[Université Montpellier Sud de France|Universiteit van Montpellier]] om in 1810 te verhuizen naar de nieuw opgerichte [[leerstoel]] van de botanie aan de faculteit van de wetenschappen aan dezelfde universiteit.