Gaius (jurist): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Aanvullingen, verbetering
k link
Regel 1:
[[Bestand:Estatua de Gayo-Tribunal Supremo (Madrid).jpg|thumb|right|Standbeeld in Madrid]]
'''Gaius''' (circa [[110]] - [[180]]) was een vooraanstaand Romeins [[jurist]] en docent die tussen ongeveer 130 - 180 belangrijke werken schreef over het [[Romeins recht]], waaronder vier juridische leerboeken, de [[Instituten]] (''Gaii Institutiones''), die een volledig beeld gaven van het in het keizerrijk geldende recht. Daarnaast schreef hij onder andere ook een verhandeling over de ''Edicten van de [[MagistraatMagistratus|Magistraten]]'', een commentaar op de [[Twaalftafelenwet|''Twaalf Tafelen'']] en op de ''[[Lex Iulia et Papia Poppaea]].''
 
Keizer [[Theodosius II van Byzantium|Theodosius II]] noemde Gaius in de Wet over Citaten (''Lex citationum)'', samen met [[Aemilius Papinianus|Papinianus]], [[Domitius Ulpianus|Ulpianus]], Modestinus en Paulus, als een van de vijf juristen wiens juridische zienswijzen moesten worden gevolgd in de rechtspraak.<ref>(en) Alan Watson, ''The Law of the Ancient Romans'' (Dallas: Southern Methodist University, 1970), p. 91</ref> De werken van deze vijf rechtsgeleerden werden daarom belangrijke bronnen van Romeins recht. De handboeken van Gaius werden in de zesde eeuw in opdracht van keizer [[Justinianus I]] bijgewerkt en als ''Institutiones Iustiniani'' opgenomen in het grote [[Byzantijnse Rijk|Byzantijnse]] rechtsboek [[Corpus Iuris Civilis]], dat aan de basis ligt van veel latere Westerse rechtssystemen.