Colitis pseudomembranacea: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 12:
DiseasesDB = 2820 |
}}
'''Pseudomembraneuze colitis''' (postantibiotische colitis) is een [[ontsteking (geneeskunde)|ontsteking]] (''-itis'') van de [[dikke darm]], die wel eens, zelden, optreedt na een behandeling met [[antibiotica]]. Er zijn aanwijzingen dat het gebruik van maagzuurremmende middelen het ontstaan van de ziekte bevorderen. Pseudomembraneuze colitis wordt meestal veroorzaakt door ''[[Clostridium difficile]]'' een veel voorkomende darmbacterie die doorgaans geen klachten geeft. ''Clostridium difficile'' maakt twee [[toxine]]n die het [[slijmvlies]] van de dikke darm aantasten. Met name een variant van ''Clostridium difficile'', type 027 is een probleem vanwege resistentie tegen antibiotica.
 
Bij gebruik van [[antibiotica]] wordt het evenwicht tussen de verschillende bacteriestammen (de [[darmflora]]) die zich normaliter in het darmkanaal bevinden verstoord, en kan ''[[Clostridium difficile]]'' de overhand krijgen met pseudomembraneuze colitis tot gevolg. De symptomen zijn bloederigefrequente (meer dan zeven keer per dag) lozingen van vaak naar paardenmest stinkende [[diarree]] met [[buikpijn]] enal dan niet met [[koorts]]. In ernstige gevallen kan het vochtverlies zo ernstig worden dat een levensbedreigende [[dehydratie]] ontstaat waarbij bloedvergiftiging (sepsis), lage bloeddruk, [[toxisch megacolon]] en [[darmperforatie]] kunnen optreden.
 
Behandeling van pseudomembraneuze colitis houdtbestaat inuit dathet staken van het gebruik van [[antibiotica]] onmiddellijk gestaakt wordt, behalve als de antibiotica zelf een levensbedreigende infectie moesten bestrijden. Zonder verdere complicaties geneest pseudomembraneuze colitis onbehandeld meestal binnen 12 dagen. In ernstige gevallen is orale toediening van [[metronizadol]] meestal effectief tegen ''Clostridium difficile''. Als laatste redmiddel voor levensbedreigende [[ziekenhuisbacterie]]infecties wordt oraal toe te dienen [[vancomycine]] in reserve gehouden. Om het bacteriologisch evenwicht actiever te herstellen worden wel [[lactobacillus]]-stammen toegediend (oraal). Ook andere bacteriestammen worden wel (rectaal) gebruikt om de darmflora te herstellen.
 
De kans op Pseudomembraneuze colitis neemt toe met het stijgen van de leeftijd. Risicogroepen zijn vooral ook postoperatieve en anderszins verzwakte patiënten. Pseudomembraneuze colitis is vaak een ziekenhuisinfectie (ontstaan in het ziekenhuis); de aandoening leidt tot uitscheiding van sporevormen van de bacterie. Deze sporen zijn resistent tegen uitdroging en kunnen aan de schoenzolen worden meegenomen van kamer naar kamer. Als gevolg daarvan kan de aandoening zich verspreiden. Daarom krijgen patiënten een eigen toilet en liefst een eigen kamer.