Lodewijk Napoleon: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Zin klopte niet |
→Relatie met Napoleon: aanvulling |
||
Regel 133:
Toen een Brits leger in 1809 het Zeeuwse eiland [[Walcheren]] onder de voet liep en de strategische vesting [[Bath (Reimerswaal)|Bath]] veroverde (zie [[Walcherenexpeditie]]), zodat de weg naar Antwerpen open lag, stortte Napoleon een nieuwe vloed aan kritiek uit over zijn broer. Hoewel Lodewijk de Britse opmars een tijdig halt toeriep en ziekten de Britse troepen decimeerden, waarop inderhaast verzamelde troepen de vesting wisten te hernemen, hield Napoleon vol dat zijn broer een knoeier was. Zijn weigering om de in Holland impopulaire dienstplicht in te voeren was haast op een succesvolle Britse invasie uitgelopen. Lodewijk werd vervangen als legeraanvoerder door Bernadotte.
<!--Napoleon probeerde eerst zijn broer weg te lokken door hem de Corsica aan te bieden, maar toen Lodewijk die weigerde, besloot hij zelf het gezag over te nemen.-->In november 1809 vertrok Lodewijk op last van zijn broer naar Parijs, [[Cornelis Rudolphus Theodorus Krayenhoff|Krayenhoff]] de opdracht gevend Amsterdam te verdedigen. Na maandenlang geruzie met Napoleon moest hij op 16 maart een traktaat ondertekenen dat het koninkrijk Holland bezuiden de rivieren inlijfde bij Frankrijk, en een blokkade van Engeland accepteren. Teleurgesteld keerde Lodewijk begin april 1810 terug naar Amsterdam, maar wel met een tweede kans. Ondertussen hadden Franse ‘waarnemingstroepen’ onder [[Nicolas Charles Oudinot|Oudinot]] niet alleen de kuststreek tussen de Maas en de Schelde (met de opdracht smokkel tegen te gaan) bezet, maar trokken via Utrecht naar Muiden en Weesp. Half mei verslechterde de zaak door een incident in Amsterdam. Napoleon eiste daarop dat de troepen feestelijk de stad zouden worden binnengehaald, maar Lodewijk weigerde daaraan te voldoen. Hij zond [[Johan Valckenaer|Valckenaer]] en [[Willem Frederik Röell|Röell]] naar Parijs om te onderhandelen. Lodewijk suggereerde Amsterdam te verdedigen, maar [[Jean-Baptiste Dumonceau|Dumonceau]] en [[Jan Willem de Winter|De Winter]] waren tegen dat plan. Toen begreep hij dat zijn zaak verloren was, en trad op 1 juli af ten gunste van zijn zoontje [[Napoleon Lodewijk Bonaparte|Napoleon Lodewijk]] (met een aantal ministers als regent, want Hortense was opnieuw Amsterdam ontvlucht).<ref>Johan Joor: De adelaar en het lam. Onrust, opruiing en onwilligheid in Nederland ten tijde van het koninkrijk Holland en de inlijving bij het Franse keizerrijk (1806-1813) (Amsterdam 2000), p. 102.</ref> In de nacht van 2/3 juli vertrok Lodewijk uit Haarlem en vestigde zich in het Oostenrijkse [[Graz]]. Het koninkrijk Holland werd op 9 juli 1810 per decreet (van Rambouillet) ingelijfd bij het Franse keizerrijk.<ref>G.D. Homan (1978) Nederland in de Napoleontische tijd 1795-1815, p. 109-119.</ref> Lodewijks broer Napoleon Bonaparte accepteerde de troonsopvolging door Napoleon Lodewijk niet, waardoor Lodewijk de enige koning van Holland bleef.
== Plaquette Paviljoen Welgelegen ==
| |||