Valladolid (Spanje): verschil tussen versies

Tijdens de eerste twee decennia van de 20e eeuw leed Valladolid, net als de rest van [[Spanje]] onder de politieke en economische instabiliteit van het land. De bevolking van de stad verwelkomde de komst van de [[Tweede Spaanse Republiek]] in 1931 dan ook met open armen. Na het uitbreken van de [[Spaanse Burgeroorlog]] in 1936 maakte Valladolid meteen deel uit van de nieuwe Spaanse dictatuur, in tegenstelling tot [[Barcelona (stad)|Barcelona]] en [[Valencia (stad)|Valencia]]. Tijdens de dictatuur, rondom de jaren ’50, groeitgroeide de economie van de stad als nooit te voren, door de komst van autofabrikant [[Renault]] en een aantal Spaanse energiebedrijven. Dit trekttrok vele Spanjaarden van het omliggende platteland aan, en de stad groeide in de jaren ’50 en ’60 buitenproportioneel, zowel geografisch als demografisch. Om die groei aan te kunnen werden een groot aantal prachtige historische paleizen, pleinen en andere gebouwen met de grond gelijk gemaakt om nieuwe woonblokken te kunnen bouwen. Na de val van de dictatuur van [[Francisco Franco]] werd Valladolid de hoofdstad van de autonome regio [[Kastilië en León]] en bleef groeien. In de jaren ’80 groeide de stad met name in oppervlakte door de aanleg van buitenwijken als “Parquesol”.