Aleksandra Jefimenko: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvulling, transcriptie
Regel 1:
[[Bestand:Efimenko, Aleksandra Jakovlevna.jpg|miniatuur|200px]]
'''Aleksandra Jakovlevna Jefimenko''' ([Єфименко, ександра[Russisch]]: Александра Яковлевна Ефименко) (VarzugaVarzoega, 30 mei 1848 - 18 december 1918) was een Russische historicus en [[etnograaf]].
Aanvankelijk werkte Jefimenko als lerares in [[Cholmogory]]. Door haar huwelijk in 1870 met de verbannen Petro S. Jefimenko mocht ze echter geen les meer geven.
Ze verrichte vervolgens veel studies over de cultuurhistorie van Rusland en Oekraïne. Ze publiceerde onder meer over het Russisch gewoonterecht, de geschiedenis van Oekraïens-Poolse conflicten, Oekraïense kerkelijke genootschappen, kleding en huishoudelijke artikelen in [[Sloboda-Oekraïne]], de Oekraïense taal en diverse Oekraïense schrijvers, zoals [[GrigoryHrigorij Skovoroda]], [[Ivan KotljarevskiKotljarevsky]], [[Nikolaj Gogol]], [[Taras Sjevtsjenko]] en [[VolodimirVolodymyr AntonovitsjAntonovytsj]].
Van 1907 tot 1917 doceerde ze Russische en Oekraïense geschiedenis in Sint-Petersburg. Ze was de eerste vrouw in het Rusland die een [[eredoctoraat]] kreeg (in de Russische geschiedenis) aan de [[Universiteit van Charkov]] (in 1910).
 
== Dood en nalatenschap ==
Jefimenko werd samen met haar dochter thuis vermoord door bandieten.
In 1919 verscheen een geannoteerde bibliografie van haar werken, gepubliceerd door de Oekraïense Academie van Wetenschappen. In 1966 volgde een boek over haar van de hand van P. Markov.
 
== Bron ==