Domus (woning): verschil tussen versies

De domus heeft een heel eigen karakter. Wellicht het meest kenmerkende is het naar binnen gekeerde afwateringssysteem. Aanvankelijk, in de vroegste tijd, toen men nog losstaande hutten bewoonde, werd het regenwater langs het tentvormige rieten dak afgevoerd en verdween vervolgens in de grond. Toen men wegens ruimtegebrek de woningen aan elkaar begon te bouwen, bracht dat een algehele verandering met zich mee in het karakter van het huis. Het regenwater werd nu langs naar binnen hellende dakdelen door een opening in het dak (''[[compluvium]]'', zie afbeelding) het huis in gebracht, en werd opgevangen in een bassin (het ''[[impluvium]]''). Verder werd de domus gekenmerkt door een grote centrale ruimte, waar de andere vertrekken omheen lagen, het [[atrium (bouwkunde)|atrium]]. Hier speelde het gezinsleven zich af. Rijk gemeubileerd lijkt het atrium overigens niet te zijn geweest. Het ''[[lararium]]'' (kapelletje voor de huisgoden, zie afb.) was ook in het atrium gevestigd.

 

 

Aan de weerskanten van de fauces lagen twee kleine vertrekken, de zogenaamde ''[[taberna]]e''. Deze vertrekken waren vaak als winkels ingericht en verhuurd. Aan weerskanten van het atrium lagen slaapkamers (''[[cubiculum|cubicula]]''). Deze waren vaak klein en donker, uitsluitend bestemd voor de nachtrust.