Bertus de Harder: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
clean up, Replaced: gebruik gemaakt → gebruikgemaakt met AWB
Robotpjetter (overleg | bijdragen)
k Robot-geholpen doorverwijzing: Bordeaux
Regel 7:
In drie seizoenen bij [[VUC]] wist De Harder 46 keer te scoren. Zo werd hij in het seizoen 1938-1939 topscorer van de Divisie West 2. Op [[21 mei]] [[1938]] werd de voetballer voor het eerst opgeroepen voor het [[Nederlands elftal]] voor de vriendschappelijke wedstrijd tegen [[Schotland]] (1-3 verlies). Tijdens het [[Wereldkampioenschap voetbal 1938|WK van 1938]] zat De Harder ook in de [[Nederlands voetbalelftal|Oranje]] selectie.
 
In [[1949]] speelde [[Nederlands voetbalelftal|Oranje]] tegen [[Frans voetbalelftal|Frankrijk]] maar De Harder was geselecteerd voor het B-elftal. Het B-elftal speelde in [[Bordeaux (stad)|Bordeaux]] tegen het B-elftal van Frankrijk. Het uitstekende spel van De Harder werd opgemerkt door de directie van [[Girondins de Bordeaux]]. De voorzitter van Bordeaux, Pujolle, bood De Harder daarop een contract aan bij de Franse club. Girondins de Bordeaux was net gepromoveerd van de [[Ligue 2]] naar de [[Ligue 1]] en kon de spelerskwaliteiten van de [[Den Haag|Hagenees]] goed gebruiken op het hoogste niveau. De Harder ging het buitenlandse avontuur aan en werd de derde Nederlandse profvoetballer in het buitenland. [[Faas Wilkes]] was de eerste die het profbestaan ging opzoeken bij [[Internazionale]]. In [[augustus (maand)|augustus]] [[1949]] ging De Harder aan de slag in [[Bordeaux (stad)|Bordeaux]]. In het eerste seizoen na promotie (1949-1950) werd de Franse club meteen landskampioen. Bertus de Harder, door de Fransen geschreven als ''Berthus de Harder'', was de sterspeler geworden van [[Girondins de Bordeaux]]. Hij werd in zijn eerste seizoen meteen topscorer met 21 doelpunten. Al snel kreeg de vedette van de enthousiaste Fransen meerdere bijnamen, zoals ''Le bon prince'' ("de goede prins"), ''Le Divin Chauve'' ("de Goddelijke Kale"), ''Le roi du terrain'' ("de koning van het veld") en ''Un diable frétillon'' ("Een beweeglijke duivel").
 
Na de [[Watersnoodramp 1953|watersnoodramp]] van [[1953]] in Zeeland speelde de Nederlands profvoetballers in het buitenland een benefietwedstrijd tegen het [[Frans voetbalelftal|Franse voetbalelfal]]. Op [[12 maart]] [[1953]] werd deze wedstrijd in het [[Parc des Princes]] in [[Parijs]] gespeeld. Bertus de Harder en [[Bram Appel]] scoorden beide goals voor de Nederlanders. Een Frans doelpunt van Saunier zorgde voor de 2-1 overwinning voor de Nederlanders.
Regel 24:
* Topscorer [[Girondins de Bordeaux|Bordeaux]] met 21 doelpunten (1949-1950)
* Verliezen finalist Coupe Latin met Bordeaux (1949-1950)
* Ereburger van de stad [[Bordeaux (stad)|Bordeaux]] (1950)
* Topscorer [[Girondins de Bordeaux|Bordeaux]] met 25 goals (1951-1952)
* Verliezend finalist [[Coupe de France]] met [[Girondins de Bordeaux|Bordeaux]] (1951-1952)