Versie van 25 dec 2019 16:04 bewerken Toth (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Uitgezonderden van IP-adresblokkades, Terugdraaiers 181.887 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Huidige versie van 25 mrt 2022 om 23:30 bewerken ongedaan maken Arent (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 7.951 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Met '''cantus firmus''' ([[Latijn]] voor "vaste [[zang]]") duidt men in de [[Middeleeuwse muziek\|middeleeuwen]], de [[renaissance]] en [[barokmuziek\|barok]] de muzikale partij aan die de [[melodie]] of een melodisch motief van lange noten voorstelt, meestal gezongen door de [[tenor (zangstem)\|tenor]]. Deze werd toen nog ténor genoemd met de klemtoon op de eerste lettergreep, van ''tenere'', Latijn voor houden, vasthouden. De tenor zong de vaste melodie, die weinig werd gevarieerd, en deze werd door de andere stemmen omspeeld. In [[partituur\|partituren]] wordt de cantus firmus soms aangegeven met de afkorting ''c.f.'' Het begrip cantus firmus is ontstaan vanuit ''de vox principalis'' in het [[~~Organum~~organum]] en maakte vooral opgang in de zogeheten [[Ars nova (polyfonie)\|Ars Nova]], een muziekstroming die vanaf ongeveer 1300 in Frankrijk in zwang raakte. Als cantus firmus dient in de zogeheten [[parodiemis]]sen vaak een bekende melodie, al dan niet aan het [[Gregoriaanse muziek\|gregoriaans]] ontleend. In het stemmenweefsel van de [[polyfonie\|polyfone]] muziek vormt de cantus firmus een rode draad. In de vocale barokmuziek voor de protestantse eredienst houdt de cantus firmus vaak een [[koraal (muziek)\|koraalmelodie]] aan. Zo klinkt in het openingskoor van de [[Matthäus-Passion (J.S. Bach)\|Matthäus Passion]] van [[Johann Sebastian Bach]] boven de meerstemmigheid als cantus firmus het koraal "Lamm Gottes". [[Categorie:Middeleeuwse muziek]]

Cantus firmus: verschil tussen versies