Versie van 8 mrt 2022 19:55 bewerken 2a02:1810:9c02:a00:a166:a2bf:e498:4904 (overleg) Geen bewerkingssamenvatting Labels: Ongedaan gemaakt Visuele tekstverwerker: omgeschakeld ← Oudere bewerking		Versie van 8 mrt 2022 19:55 bewerken ongedaan maken 2a02:1810:9c02:a00:a166:a2bf:e498:4904 (overleg) Geen bewerkingssamenvatting Labels: Ongedaan gemaakt Visuele tekstverwerker: omgeschakeld Nieuwere bewerking →
Regel 9: Op die manier ontstond een voor Griekenland vrij unieke situatie, omdat de stad Sparta, die géén echte akropolis of stadsmuren bezat, open en bloot in een vruchtbare landbouwstreek lag. Bijgevolg moesten de inwoners zich steeds paraat houden voor mogelijke vijandelijke invallen en opstanden van de oorspronkelijke bewoners, die ver in de meerderheid waren. Dit gegeven heeft in grote mate bijgedragen aan de vorming van het unieke "Spartaanse" karakter. De Spartaanse staatsstructuur en levenswijze waren in de klassieke tijd een anachronisme geworden, waar de andere Grieken met gemengde gevoelens op neerkeken: enerzijds afkeurend en misprijzend, anderzijds met nostalgie en respect voor de Spartaanse "zuiverheid" en authenticiteit. In de [[4e30 ste eeuw ~~v.Chr~~.]] kende Sparta, net als de andere stadstaten van Griekenland, een bevolkingsexplosie, die echter geen golf van [[Griekse kolonisatie\|kolonisatie]] veroorzaakte, maar die opgevangen werd door de systematische verovering van andere gebieden in de [[Peloponnesos]] zelf. Als gevolg van moeizame veroveringscampagnes maakte Sparta zich van de [[8e eeuw v.Chr.\|8e]] tot de [[5e eeuw v.Chr.]] achtereenvolgens meester, eerst van [[Laconië]], daarna van [[Messenië]] en vervolgens van het grootste deel van de Peloponnesos. De onderworpenen kregen de status van [[heloten]] of [[perioiken]]. [[Bestand:Sparta ruins.PNG\|thumb\|Ruïnes van het oude Sparta]]

Sparta (Griekenland): verschil tussen versies