Vologases I: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →‎Strijd om Armenië: beter via een redirect
Regel 21:
Daarom trok Corbulo in [[58]] op bevel van Nero alsnog op naar Armenië, de [[Romeins-Parthische Oorlog (54-64)]]. Snel veroverde hij Artaxata. Een jaar later kreeg hij ook Tigranocerta in handen. Tiridates zette hij af en in zijn plaats benoemde hij [[Tigranes VI]], een achterkeinzoon van [[Archelaüs van Cappadocië]] (60-62). Tiridates zette de tegenaanval in, maar kon niet op tegen de Romeinse overmacht. Vologases kon Tiridates niet te hulp komen, omdat hij in eigen land met problemen kampte. De stammen van de [[Dahae]] en [[Saken]] vielen Parthië binnen en [[Hyrcania (koninkrijk)|Hyrcania]] kwam tegen Vologases in opstand. Volgens Flavius Josephus is dit tevens de reden dat Vologases moest afzien van een voorgenomen veldtocht tegen [[Izates II van Adiabene]].<ref>Flavius Josephus, ''Ant'' XX § 4. Josephus' verslag heeft echter nogal wat legendarische trekken, zodat de historiciteit van hetgeen hij hier beschrijft ter discussie staat.</ref>
 
In 62 had Vologases de rust in eigen land hersteld en trok hij alsnog met een leger naar Armenië. Hij verdreef Tigranes en sloeg het beleg om Tigranocerta. Ook maakte hij dreigende bewegingen in de richting van [[Syria]]. Vologases slaagde er echter niet in Tigranocerta en de rest van Armenië op de Romeinen te veroveren. In 63 kwam Vologases daarom toch tot een akkoord, de [[Romeins-Parthische_Oorlog_(54-64)#Vrede_van_Rhandeia|Vrede van Rhandeia]], met de Romeinen. Tiridates werd opnieuw geïnstalleerd als koning van Armenië, maar zou een vazalkoning van de Romeinen zijn. In Rome werd Tiridates door keizer [[Nero (keizer)|Nero]] als koning van Armenië geïnstalleerd.<ref>Tacitus, ''Ann.'' xv; Cassius Dio lxii, 20-23, lxiii, 1-7.</ref>
 
===Vologases en [[Flavische dynastie]]===