|
| sprint0-100 = 3,87
}}
[[Bestand:Ferrari_F50_Rear_(17115768058).jpg|thumb|Achterzijde van de F50]]De '''Ferrari F50''' is een [[Supercar (sportwagen)|supersportauto]] van het [[Italië|Italiaanse]] automerk [[Ferrari (automerk)|Ferrari]]. De F50 werd in 1995 geïntroduceerd als opvolger van de [[Ferrari F40|F40]], om de vijftigste verjaardag te vieren van het automerk, en is over een periode van twee jaar in een gelimiteerde serie van 349 exemplaren geproduceerd. De auto is gebouwd op basis van [[Formule 1]]-technieken, gebouwdgebruikmakend en metvan de opgedane kennis vandie het merk in vijftig jaar racehistoriehad opgedaan met dezijn racedivisie [[Scuderia Ferrari]]. Het model is deover F50een hetperiode bestevan wattwee dejaar vermaardein autofabrikanteen opgelimiteerde datserie momentvan te349 biedenexemplaren hadgeproduceerd.
Vanwege zijn geavanceerde techniek en beperkte oplage is de F50 gewild onder zowel liefhebbers als verzamelaars en heeft de F50 een prominente plek gekregen in de historische lijn van supersportwagens van Ferrari. In 2002, vijf jaar nadat de laatste F50 werd gebouwd, nam de [[Ferrari Enzo]] de positie over van de F50 met dezelfde filosofie: een Formule 1-wagen zo dicht mogelijk benaderensportwagen voor gebruik op de openbare weg die een Formule 1-wagen zo dicht mogelijk benadert.
== Ontstaansgeschiedenis ==
=== Aanleiding ===
In het najaar van 1989 – op het moment dat de productie van de Ferrari F40 nog in volle gang was – was hetgaf [[Piero Ferrari]] diede vooraanzet tot het eerst concreet nadachtnadenken over hoe de volgende supersportwagen van Ferrari eruit moesteen gaannieuwe ziensupersportauto.<ref group="kleine-letter">Piero Ferrari (geboren 22 mei 1945) is de jongste zoon van oprichter [[Enzo Ferrari]] en was op het genoemde moment de vicevoorzitter van het bedrijf.</ref> Het succes waarmee de F40 de veertigste verjaardag van de sportwagenfabrikant markeerdehad gemarkeerd, maakte het voor hem duidelijk dat er een vervangeropvolger moest komen om het vijftigjarige jubileum van Ferrari S.p.A. luister bij te zetten. Ook kon Ferrari een positieve impuls wel gebruiken na het overlijden van oprichter [[Enzo Ferrari]] op 90-jarige leeftijd een jaar eerder.
Daarnaast moest deze auto de [[Homologatie (sport)|homologatie]] van de [[Ferrari 333 SP]] voor de Amerikaanse [[International Motor Sports Association|IMSA]]-serie in 1994 mogelijk maken. Volgens deDe IMSA-voorschriften moestschreef voor dat de gebruikte motor afgeleid moest zijn van een motor die beschikbaartoegepast waswerd in productieautoauto's die aan het grote publiek werden verkocht. Daarvoor zou de motor van de Ferrari F50 moeten dienen. Deelname aan de IMSA GT-kampioenschap was belangrijk voor Ferrari, omdat de 333 SP in de prototype-klasse de officiële terugkeer van het merk naar sportwagenraces moest worden na een afwezigheid van twintig jaar. Succes daar was cruciaal om de tanende populariteit van het merk in de Verenigde Staten, de grootste afzetmarkt voor Ferrari, na een haltperiode toevan daling weer te roepenlaten stijgen.
=== Het F130-project ===
In 1991 werd daadwerkelijk gestart met de ontwikkeling van de auto met de interne codenaam F130, onder directe supervisie van de toen net aangetreden president van het bedrijf [[Luca di Montezemolo]]. Het bleeklag voor de hand te liggen om de [[Formule 1]] als basis te nemen voor de ontwikkeling van de auto. Niet alleen klanten vroegen hier regelmatig om, ook was dit de raceklasse waar Ferrari zich in de technologische ontwikkeling volledig op gefocust had in de twintig jaar ervoor.
Ferrari koos als krachtbron voor een atmosferische [[V-motor|V12-motor]], wat gelijk de belangrijkste verandering ten opzichte van zijn voorgangers zou blijken te zijn. De laatstevoorgaande supersportwagens in de lijn van Ferrari – de [[Ferrari 288 GTO|288 GTO]] en de F40 – bezaten namelijk een V8-motor met dubbele [[Turbolader|turbo's]]. [[Pininfarina]], het gerenommeerde Italiaanse ontwerpbureau met een nauw-verweven historie met Ferrari, kreeg de opdracht het ontwerp te maken. Lorenzo Ramaciotti tekende namens het bureau de auto.
Omdat in de F130 alle knowhow vanverwerkt moest worden die Ferrari in vijftig jaar racehistorie vanhad Ferrari moest bevattenopgebouwd, duurde het ontwikkelproces uiteindelijk veel langer dan bij de F40 het geval was geweest. Waar de F40 voortborduurde op de 288 GTO en zijn stalen chassis technologisch weinig hoogstaand was,<ref>{{Citeer web|url=https://www.autocar.co.uk/car-review/ferrari/f40-1987-1992|titel=Ferrari F40 1987-1992 review|bezochtdatum=2021-10-26|werk=Autocar|taal=en}}</ref> werd de F130 volledig van exotische en lichtgewicht materialen als [[koolstofvezel]] gemaakt. enVerder moestwas de opdracht dat de lay-out van de auto zo dicht mogelijk die van een Formule 1-auto moest benaderen, iets watgeheel nieuws voor de technici uit [[Maranello]] nog niet eerder hadden klaargespeeld.
=== Introductie ===
De uiteindelijke productieversie van de F130 werd als Ferrari F50 onthuld tijdens een exclusieve preview op de avond van 6 maart 1995 in het internationale automuseum van Genève (''Le Musée international de l'automobile''), voorafgaand aan de wereldwijde onthulling op de [[Autosalon van Genève]] drie dagen later.<ref>{{Citeer web|url=https://rmsothebys.com/en/auctions/mo13/monterey/lots/r120-1995-ferrari-f50/293812|titel=1995 Ferrari F50 {{!}} Monterey 2013|bezochtdatum=2021-10-26|werk=RM Sotheby's|taal=en}}</ref><ref>{{Citeer web|url=https://www.classicdriver.com/en/car/ferrari/f50/1995/730357|titel=1995 Ferrari F50|bezochtdatum=2021-10-26|werk=Classicdriver.com|taal=en-US}}</ref> Di Montezemolo benadruktezei bij de presentatie: "Ons doel was om zoveel mogelijk Formule 1-technologie in een straatsportwagen te stoppen, maar tegelijkertijd een auto te bouwen die gemakkelijk te besturen is.".<ref name=":8">{{Citeer web|url=https://www.auto-motor-und-sport.de/fahrbericht/faszination-ferrari-f40-f50-und-458-italia-ueber-flieger-beim-familientreffen/|titel=Faszination Ferrari F40, F50 und 458 Italia: Über-Flieger beim Familientreffen|bezochtdatum=2021-10-26|datum=2013-09-01|werk=Auto Motor und Sport|taal=de}}</ref>
In zekere zin miste de F50 met deze lancering in 1995 beide doelstellingen die Ferrari had gesteld voor deze auto. Enerzijds kwam de F50 feitelijk twee jaar te vroeg voor de viering van de vijftigste verjaardag van Ferrari – die mijlpaal zou namelijk pas in 1997 worden bereikt – en anderzijds kwam de auto een jaar te laat voor de homologatie voor de IMSA. Toch slaagde Ferrari daar alsnog in haar opzet, want de IMSA-organisatie was dermate blij met de toetreding van Ferrari dat ze de homologatie van de 333 SP accepteerde met alleen de belofte van Ferrari dat de F50 er zou komen.<ref>{{Citeer web|url=https://www.autoblog.nl/nieuws/alles-wat-je-moet-weten-over-de-ferrari-333-sp-81831|titel=Alles wat je moet weten over de Ferrari 333 SP|bezochtdatum=2021-10-26|datum=2015-11-09|werk=Autoblog.nl}}</ref>
Bij de introductie van de F50 maakte Ferrari bekend dat het over een periode van twee jaar niet meer dan 349 exemplaren zou bouwen van de F50. Het was de stelregel van Enzo Ferrari dat er ééneen exemplaar minder moest worden geproduceerd dan de beoogde marktvraag, om voldoende exclusiviteit te waarborgen. Uiteindelijk zijn er zeker 350 F50's geproduceerd – hoewel er geruchten zijn dat er waarschijnlijk meer exemplaren gebouwd zijn op verzoek van enkele zeer vermogende klanten<ref>{{Citeer web|url=https://www.hotcars.com/this-is-how-much-a-ferrari-f50-costs-today-/|titel=This Is How Much A Ferrari F50 Costs Today|bezochtdatum=2021-10-26|datum=2021-08-14|werk=HotCars|taal=en-US}}</ref> – waarbij de allereerste F50 in eigendom is gebleven van Ferrari en nooit te koop is aangeboden.<ref name=":1" />
== Karakteristieken ==
| 