Aegidius: verschil tussen versies

'''Aegidius''' (overleden [[464]]) was een Romeinse generaal, die in het midden van de vijfde eeuw de laatste resten Romeins gebied in [[Gallië]] onder zijn gezag kreeg. Na de dood van keizer [[Majorianus]] opereerde hij onafhankelijk van de rest van het rijk als usurpator. De vroegere bronnen noemen hem afwisselend principes (keizer) of rex (koning).<ref>MacGeorge 2002, pag 151 </ref> In de provincie [[Gallia Lugdunensis]] stichtte hij een zelfstandig [[Gallo-Romeinse Rijk]], dat tot [[486]] zou bestaan.

In augustus [[461]] werd keizer Majorianus door de Germaanse generaal [[Ricimer]] ten val gebracht. Ricimer benoemde [[Libius Severus]] tot opvolger, maar had feitelijk de macht in handen. Aegidius die als opperbevelhebber in Gallia verbleef, weigerde samen te werken met Ricimer en erkende eveneens de Oost-Romeins keizer [[Leo I van Byzantium|Leo I]] Libius Severus niet als keizer.<ref> MacGeorge 2002, blz. 14</ref> Het is onduidelijk in welke mate hij in contact stond met Oost-Romeins keizer. De meeste historici gaan er vanuit dat hij als [[usurpator]] opereerde. Aegidius dreigde herhaaldelijk Italië binnen te vallen en deed vervolgensuiteindelijk een poging met zijn leger tegen Ricimer op te trekken, maar was weinig succesvol doordat de [[Bourgonden|Bourgondische]] koning [[Gundioc]] -die Ricimer als generaal aan zich had weten te binden- Aegidius de pas naar Italië afsneed.

Rond deze tijd stuurde Aegidius raaktezelf verderambassadeurs naar de Vandaalse koning Geiserik, in een poging een alliantie te vormen tegen Ricimer. <ref> MacGeorge 2002, blz. 66 & 111. </ref> Deze initiatieven leverde weinig op want Aegidius raakte in moeilijkheden toen de [[Visigoten]] vanuit het zuiden in opdracht van Ricimer tegen hem optrokken. Hij werd hierdoor gedwongen zich terug te trekken naar het gebied rond Parijs. Afgesloten van de rest van het Romeinse rijk stichtte Aegidius vervolgens in [[Gallia Lugdunensis]], in het Gallische gebied ten noorden van de [[Loire (rivier)|Loire]] en ten zuiden van de [[Somme (rivier)|Somme]] een zelfstandig [[Gallo-Romeinse Rijk]]. [[Soissons (stad)|Soissons]], waar zich enkele belangrijke wapenfabrieken bevonden maakte hij tot hoofdstad.

Toen de Visigoten in [[463]] opnieuw optrokken tegen de Galloromeinen voorzag Aegidius zich van steun van de [[Franken (volk)|Frankische]] [[foederati]] onder aanvoering van [[Childerik I|Childerik]].<ref> Kulikowski (2019), blz 180</ref> Met hulp van deze bondgenoot slaagde hij erin de Visigoten te verslaan in de [[slag bij Orléans]]<ref>MacGeorge 2002 , blz. 65, 94 en 115</ref>, waarmee hij zijn machtsbasis in Gallië versterkte.

In [[464]] werd Aegidius vermoord door vergiftiging.<ref> MacGeorge 2002, blz. 65 & 120 </ref> Het door hem gestichte rijk werd eerst overgenomen door [[Paulus (graaf)|Paulus]] en daarna door zijn eigen zoon [[Syagrius]], die het in [[486]] verloor aan de Franken onder [[Clovis I|Clovis]].