Gebruiker:Ophelia2/Kladblok: verschil tussen versies

De ''[[Condottieri|condottiere]]'' Tuzio Costanzo, zoon van de [[onderkoning]] van [[Cyprus (eiland)|Cyprus]], gaf de opdracht voor het altaarstuk ter nagedachtenis aan zijn zoon Matteo, die in 1499 op 23-jarige leeftijd in Ravenna in dienst van de [[Republiek Venetië]] aan koorts stierf. Tuzio gaf ook opdracht tot de bouw van een familiekapel voorwaar de grafmonumenten van Matteo en hemzelf, oorspronkelijk inaan de zijwanden van de kapel geplaatst waren. Na de herbouw van de kerk in 1724 kwam het schilderij in een kleine kapel rechts van het [[Priesterkoor|koor]] terecht, boven het graf van Matteo. Het wapen van de familie Costanzo, drie paar [[Rib (anatomie)|ribben]] met een rode band, is te zien op het [[porfier]]en grafmonument aan de voet van de [[troon]] waarop de [[Maria (moeder van Jezus)|Madonna]] zit.

Het schilderij is een voorbeeld van een ''[[sacra conversazione]]'', hoewel de drie personen niet op dezelfde hoogte staan, maar in een piramidevorm. Het toont de [[Maria (moeder van Jezus)|Madonna]] met [[Jezus (traditioneel-christelijk)|kind]] en de heiligen [[Franciscus van Assisi|Franciscus]] (rechts), overgenomen van het [[altaarstuk van San Giobbe]] door [[Giovanni Bellini]], en Nicasius<ref>Sommige kenners zien in Nicasius een portret van Matteo Costanzo.</ref> (links) met een [[vaandel]] van de [[Orde van Sint-Jan|Maltezer orde]]. Nicasius was net als Matteo en zijn broer Brutto Muzio lid van deze orde. Hij stierf in 1187 en werd vooral in [[Messina (stad)|Messina]], de geboorteplaats van Tuzio Costanzo, vereerd. De twee heiligen staan voor moed (Nicasius) en vroomheid (Franciscus). Ze richten hun blik op de toeschouwer en fungeren als een schakel tussen de echte wereld en de goddelijke.