Syagrius: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
cat toegevoegd |
aanv |
||
Regel 1:
[[Bestand:628px-Western and Eastern Roman Empires 476AD(3).PNG|thumb|300px|Het Romeinse Rijk omstreeks 476]]
[[Bestand:Reame di Siagrio (486) nl.svg|thumb|Vermoedelijk machtsbereik van Syagrius; de omvang is onzeker en waarschijnlijk kleiner dan hier getekend.]]
'''Syagrius''' (overleden [[486]] of [[487]]) was de laatste Romeinse heerser over (een deel van) [[Gallië]]. [[Gregorius van Tours]] duidde hem in zijn ''Historia Francorum'' aan als "koning van de Romeinen".
== Geschiedenis ==
Regel 11:
Hiermee kwam - tien jaar na de afdanking van de laatste keizer van het westen - een einde aan het Romeinse gezag in wat later Frankrijk zou heten en begon een lange periode waarin Germaanse koningen over Gallo-Romeinse onderdanen zouden heersen. Het voormalige rijk van Syagrius werd bekend als het Frankische [[Neustrië]] (nieuw land).
== Koning van de Romeinen ==
Historici hebben de titel ''"Rex Romanorum''" die Gregorius van Tours hem gaf, vaak met grote voorzichtigheid behandeld. Godefroid Kurth, die als een van de eerste zich hierover uitliet, deed het in 1893 af als een grove fout. Kurth baseerde zich op het historische feit dat de Romeinen het koningschap verfoeiden vanaf de dagen van de verdrijving van [[Tarquinius Superbus]]. De algemene consensus onder historici hierna was om Kurth daarin te volgen. Syagrius werd hierna liever aangeduid als een "Romeinse heerser (in Noord-Gallië)". Steven Fanning heeft echter een aantal voorbeelden verzameld van rex die in een neutrale, zo niet gunstige, context wordt gebruikt, en betoogt dat "de uitdrukking Romanorum rex niet eigen is aan Gregorius van Tours of aan Frankische bronnen", en dat het gebruik van Gregorius inderdaad kan aantonen "dat Syagrius als een romeinse keizer of usurpator werd gezien." <ref>{{Aut|Steven Fanning}}, ''"Emperors and empires in fifth-century Gaul"'' (1992). In Drinkwater, John & Elton, Hugh (eds.). Fifth-Century Gaul: A Crisis of Identity, Cambridge: University Press. pp. 288–297</ref>
{{Appendix|2=
* Justine Davis Randers-Pehrson: ''Barbarians and Romans''<br /> Edward James, ''De Franken'', Baarn, 1988, pag. 78-80.
'''Referenties''':
{{References}}
}}
| |||