Wilhelminabrug (Maastricht): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Categorie:Brug in Limburg (Nederland) verwijderd; Categorie:Brug in Maastricht toegevoegd (HotCat.js) |
+ links |
||
Regel 53:
=== Tweede Wereldoorlog ===
Lang kon Maastricht niet genieten van de nieuwe brug. Op 10 mei 1940, bij de [[Slag om Maastricht]], werd de stalen overspanning op last van de Nederlandse legerleiding opgeblazen. De Duitse opmars werd hierdoor nauwelijks vertraagd; reeds op 13 mei was er al een noodbrug gebouwd over de geslagen bres. Op 14 september werd een meer definitieve noodbrug in gebruik genomen. In 1942 wijzigde de Duitse bezetter de naam van de brug in Antoniusbrug, genoemd naar het voormalige [[Sint-Antoniuseiland]] en het eveneens verdwenen [[Antonietenklooster (Maastricht)|Antonietenklooster]]. Na de oorlog werd de oorspronkelijke naam in ere hersteld.<ref name="ue582">{{aut|
Het in 1944 terugtrekkende Duitse leger ging veel rigoureuzer te werk. Op 13 september, de dag van de bevrijding van Wyck en slechts één dag voor de [[Bevrijding van Maastricht (1944)|bevrijding van Maastricht]] zelf, blies een ''Sprengkommando'' van de Duitsers de beide Maasbruggen op. In tegenstelling tot de Sint Servaasbrug, die slechts beperkt beschadigd werd, bleef de twaalf jaar oude Wilhelminabrug volledig verwoest achter; alleen de pijlers staken nog boven water uit. Twee maanden later werd op 15 december een door de geallieerden gebouwde noodbrug van beton en staal in gebruik genomen.<ref>{{aut|Bronzwaer, P.M.M.A.}} (1989): ''Maastricht bevrijd! En toen...?'', deel 1. Stichting Historische Reeks Maastricht. Van Gorcum, Assen/Maastricht, pp. 40-41</ref>
| |||