Heraclius II: verschil tussen versies

}}

 

 

Batonisjvili Erekle (Heraclius) was de enige zoon van [[Teimoeraz II]], de koning van Kachetië in [[Oost-Georgië]], en werd geboren in de stad Telavi. In 1744 werd Teimoeraz ook koning van het koninkrijk [[Kartli]] en verleende zijn troon in Telavi daarbij aan zijn zoon. Vader en zoon sloten een sterke alliantie om de [[Iran|Perzische]] invallers te bevechten en de grenzen van het koninkrijk te verdedigen tegen de voortdurende aanvallen vanuit de [[Noordelijke Kaukasus]]. Na de dood van Teimoeraz werd Heraclius in 1762 koning van het verenigde koninkrijk [[Kartli-Kachetië]] (of "Kartli en Kachetië") met de hoofdstad in [[Tbilisi]]. Hij voerde belangrijke hervormingen door met betrekking tot de modernisering van het leger, het bestuur, onderwijs en de economie en perkte de macht van de feodale aristocratie in. Hij zorgde voor een tijdelijk overwicht van Kartli-Kachetië in het oostelijke deel van de [[Zuidelijke Kaukasus]] en probeerde alle Georgische koninkrijken en vorstendommen te verenigen, maar wist in [[1790]] slechts een informele politieke en militaire alliantie te forceren. Zijn buitenlands beleid was sterk op Europa gericht, waarbij hij een verbond zocht met verschillende Europese regeringen tegen Perzië en het [[Ottomaanse Rijk]], maar hij wist hiervoor geen enkele steun te verwerven. Uiteindelijk sloot hij daarom in 1783 het [[Verdrag van Georgiejevsk]] met het [[Keizerrijk Rusland|Russische Rijk]]. Dit was echter te laat om zijn land nog te verdedigen tegen en verwoestende Perzische invasie van 1795 (zie [[Slag bij Krtsanisi]]), die zijn koninkrijk nooit meer te boven kwam. Heraclius II stierf op 1 januari 1798 in zijn geboortestad Telavi en werd begraven in de [[Svetitschoveli-kathedraal]] in [[Mtscheta (stad)|Mtscheta]].