Carel Balth: verschil tussen versies

| website = http://www.carelbalth.nl

}}

'''Carel Balth''' ([[Rotterdam]], [[25 november]] [[1939]] - [[Vreeland]], [[10 juli]] [[2019]]) was een Nederlandse beeldend [[kunstenaar]]. Zijn werk kenmerkt zich door het innovatieve gebruik van [[nieuwe media]], waarbij een synthese van [[licht]], beweging en ruimte centraal staat en nieuwe perceptiemogelijkheden onderzocht werden. Balth gebruikte een grote verscheidenheid aan instrumenten om tot de kern van de menselijke waarneming te geraken en werkte consequent met onconventionele middelen en materialen, van [[Polyvinylchloride|vinyl]] en [[plexiglas]] tot opzettelijk gepixelde beelden. Belangrijk voor de ontwikkeling van zijn werk waren [[Piet Mondriaan|Mondriaan]] en [[Lucio Fontana|Fontana]].

 

De volgende musea hebben werk van Carel Balth:

* [[Kunstmuseum Den Haag]]

* [[Museum of Modern Art]] in New York

* [[:fr:Musée d'Art Moderne et Contemporain]] in Saint-Étienne Métropole

 

* 2020 ''Solo'' Kjubh Kunstverein in Keulen: Beauty in Restraint

* 2017 Parts Project 06 in Den Haag

* 1969 ''Solo'' Stedelijk Museum Schiedam

 

* Light Objects 1969-1975 * Light Photo Works 1975-1978 *The New Collages 1979-1982 *Polaroid Paintings 1982-1986 * Laser Paintings 1986-1995 * Natsune Paper Works 1995-2000 * The Vinyls 1997-1999 * Videowatercolors 2000-2019

 

* Odenhausen, Helmut “Giochi di luce e di superfice” Acciaio, Acier, Stahl, Steel, nr. 1 1970

 

 

{{Bibliografische informatie}}