Émile Étienne Guimet: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
10Guillot (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Label: Handmatige ongedaanmaking
10Guillot (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 6:
Een toegewijd reiziger, kreeg hij in 1876 van de minister opdracht de religies in het [[Verre Oosten]] te bestuderen en het museum herbergt objecten van deze expeditie, waaronder een fijnzinnige verzameling Japans en Chinees [[porselein]] en veel voorwerpen, die niet alleen met de religies van het Oosten, maar ook met die van het [[Oude Egypte]], [[Oude Griekenland]] en [[Oude Rome]] te maken hebben.
 
[[Mata Hari]] (Margaretha GeertruideGeertruida Zelle, geboren in Leeuwarden) was lange tijd zijn maîtresse. Zij maakte met haar ''danses hindoues'' of Javaanse dansen, zogenaamd geheime tempelrituelen, 's avonds haar debuut in de bibliotheek van het museum (13 maart 1905).

Er werden vaker in het museum [[Spiritualiteit|spirituele]] avonden georganiseerd. Tijdens de ''[[Belle epoque]]'' was er veel belangstelling voor spiritualiteit en het Verre Oosten. 'De [[Spiritualiteit|spirituele]] avonden in Musée Guimet pasten in de naweeën van de [[Romantiek (stroming)|Romantiek]], toen in het westen toenemende interesse ontstond voor oosterse beschavingen en filosofieën. (..) Guimet wilde aan de hand van de collectie naar mogelijke verbanden zoeken tussen álle goden en geloven van de mensheid.'<ref>J. Voeten en A. Dekker (2018), ''Moed en overmoed, leven en tijd van Mata-Hari'',p.172, 182</ref>
 
Guimet schreef ''Lettres sur l'Algerie'' (1877) en ''Promenades japonaises'' (1880), en ook enige muzikale composities, waaronder een [[Grand opéra]], ''Tai-Tsoung'' (1894).