Signaalmolecuul: verschil tussen versies

Een '''signaalmolecuul''' of '''signaalstof''' is, in de [[fysiologie]], een [[chemische verbinding]] die zorgt voor de informatieoverdracht tussen [[cel (biologie)|cellen]] binnen een organisme, zogeheten [[intercellulaire communicatie]]. Signaalmoleculen worden aan het [[extracellulair vocht]] afgegeven door de cel die het signaal afgeeft, en overbruggen vervolgens de [[intercellulaire ruimte]] door middel van [[diffusie]], waarna ze zich binden aan een [[Receptor (biochemie)|receptor]] in de 'doelcel'. Receptoren van de doelcel steken door de [[celmembraan|plasmamembraan]] heen en kunnen zo communiceren met de binnenkant van de cel (het [[cytoplasma]]). Binnen de doelcel vinden dan door [[enzym]]en gecontroleerde [[chemische reactie]]s plaats, die ertoe leiden dat er veranderingen in die cel plaatsvinden. Op deze manier worden [[extracellulaire]] boodschappen van diverse aard doorgegeven en weten de cellen wat te doen. Voorbeelden van signaalstoffen zijn [[hormonen]], [[cytokinen]], [[groeifactorgroei (fysiologie)#Groeifactor|groeifactoren]]en en [[neurotransmitter]]s. Naarmate de mens [[veroudering (mens)|ouder wordt]] neemt de hoeveelheid signaalmoleculen in het [[menselijk lichaam]] af.