Namibië: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 46:
Gouverneur [[Theodor Leutwein]] bood de plaatselijke bevolking 'bescherming' aan en wist een slepende oorlog te beëindigen. In de jaren daarna liet hij de plaatselijke bevolking veel ruimte, maar ook aan de Duitse kolonisten. Een uitbraak van [[runderpest]] dwong de plaatselijke bevolking om bij de kolonisten emplooi te zoeken.
 
Omdat zij door de kolonisten als slaven behandeld werden (op papier wereldwijd afgeschaft), waarbij moord en verkrachting aan de orde van de dag waren, kwamen de [[Herero (volk)|Herero]] in 1904 in opstand en doodden de mannelijke kolonisten die zij in handen kregen. Vrouwen, kinderen en missionarissen werden daarentegen gespaard. De Duitsers zonden troepen onder generaal [[Lothar von Trotha]], die zich niets aantrok van de 'falende' gouverneur [[Theodor Leutwein]] en in oktober 1904 een ''Vernichtungsbefehl'' uitvaardigde. Na ruime aarzeling werd dit door de Duitse Keizer uiteindelijk herroepen, maar door von Trotha niettemin uitgevoerd. Later kwamen ook delen van de [[Nama (volk)|Nama]], onder leiding van [[Hendrik Witbooi]], in opstand omdat zij onder deze Duitse bezetting geen overlevingskans zagen. Na afloop bleek dat meer dan 80% van de Herero's en zo'n 50% van de Nama's niet overleefd hadden.<ref>{{Citeer web|werk=De Correspondent|url=https://decorrespondent.nl/12120/de-holocaust-was-niet-de-eerste-genocide-door-duitsland/4964764540560-3452a8be|titel=De Holocaust was niet de eerste genocide door Duitsland|auteur=Karin Amatmoekrim|datum=2021-02-17|archiefurl=https://web.archive.org/web/20211101150909/https://decorrespondent.nl/12120/de-holocaust-was-niet-de-eerste-genocide-door-duitsland/4964764540560-3452a8be|archiefdatum=2021-11-01|dodeurl=nee}}</ref> Het hielp daarbij niet dat nadat de Afrikanen zich overgegeven hadden, de Duitsers zich niet hielden aan de termen van de overgave en doorgingen met het gewetenloos afdwingen van dwangarbeid (met geringe overlevingskansen).
 
Deze massamoord werd later door de [[Verenigde Naties]] erkend als de eerste [[genocide]] van de 20e eeuw en kreeg de naam [[Namibische Genocide]]. Op 28 mei 2021 erkende Duitsland de volkerenmoord, en bood een betaling van 1,1 miljard euro aan. In Namibië werd het gebaar echter onvoldoende geacht.<ref>{{Citeer web |url=https://www.nd.nl/nieuws/buitenland/1037007/namibi-euml-in-rep-en-roer-over-afkoopsom |titel= Namibë in rep en roer over afkoopsom van Duitsland voor volkerenmoord|auteur= |uitgever= [[Nederlands Dagblad]]|datum=29 mei 2021 |bezochtdatum= 30 mei 2021|archiefurl=https://web.archive.org/web/20210602215807/https://www.nd.nl/nieuws/buitenland/1037007/namibi-euml-in-rep-en-roer-over-afkoopsom|archiefdatum=2021-06-02|dodeurl=nee}}</ref>