Benelux-Gerechtshof: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
Tekst uit Benelux overgenomen en daar verwijzing gemaakt. |
||
Regel 24:
== Geschiedenis ==
Op 15 oktober 2012 is door drie Benelux-landen een protocol getekend om het bestaande verdrag met betrekking tot het Benelux-Gerechtshof aan te passen en uit te breiden. Dit protocol is inmiddels op 1 december 2016 van kracht geworden. België, Nederland en Luxemburg creëerden hiermee een basis voor de uitbreiding van de bevoegdheden van het Benelux-Gerechtshof. Hiermee kreeg het naast de bestaande bevoegdheid om Benelux-rechtsregels uit te leggen of de regeringen hierover van advies te dienen, ook een “rechtsprekende” bevoegdheid (naast de bestaande bevoegdheid op het gebied van Benelux-ambtenarenzaken). In een eerste fase is gekozen om de rechtsprekende bevoegdheid enkel toe te kennen op het gebied van de Intellectuele Eigendom (merken, tekeningen en modellen). Het Benelux-Verdrag over intellectuele eigendom van 25 februari 2005 werd daartoe gewijzigd, door middel van een protocol van 21 mei 2014, dat inmiddels sinds 1 juni 2018 van kracht is geworden. Maar ook andere onderwerpen kunnen in de toekomst door middel van een bijkomende verdrag onder de rechtsprekende bevoegdheid van het Hof worden gebracht.<ref>[http://www.courbeneluxhof.be/nl/161201_nieuwsbericht.asp Nieuwsbericht Benelux-Gerechtshof], 1 december 2016</ref>
De nieuwe bevoegdheid vraagt ook een nieuwe structuur. Voortaan zijn er drie Kamers binnen het Benelux-Gerechtshof. De Eerste Kamer oefent de bestaande prejudiciële en adviserende bevoegdheid uit en is daarnaast bevoegd voor voorziening in cassatie tegen uitspraken van de Tweede Kamer. Deze Tweede Kamer is uitsluitend bevoegd voor de rechtsprekende taak in eerste instantie. De Derde Kamer tot slot oefent de bestaande bevoegdheid van het Hof uit wat betreft administratieve beroepen van de personeelsleden van de Benelux Unie of het [[Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom]]. Vanaf 1 december 2016 is de officiële zetel van het Benelux-Gerechtshof verhuisd naar het Groothertogdom Luxemburg. De griffie blijft voorlopig in Brussel, gehuisvest bij het Benelux-secretariaat.
== Samenstelling ==
Het Benelux-Gerechtshof is samengesteld uit ten minste negen raadsheren en negen plaatsvervangende raadsheren, die worden benoemd uit de magistraten van het [[Hof van Cassatie]] van [[België]], de [[Hoge Raad der Nederlanden]] en het [[Cour supérieure de Justice]] van [[Luxemburg (land)|Luxemburg]]. Sinds de inwerkingtreding van het protocol van 15 oktober 2012 kent het hof daarenboven nog eens minimaal zes rechters en zes plaatsvervangende rechters die worden benoemd uit de magistraten van de Belgische [[Hof van beroep (België)|hoven van beroep]], de Nederlandse [[Gerechtshof (Nederland)|gerechtshoven]] en het Luxemburgse [[Cour d'appel (Luxemburg)|Cour d’appel]]. Het Parket van het hof is samengesteld uit drie [[Advocaat-generaal|advocaten-generaal]], van wie er een als eerste advocaat-generaal optreedt als hoofd van het Parket, en uit plaatsvervangende advocaten-generaal. De raadsheren, rechters en advocaten-generaal en hun plaatsvervangers worden benoemd door het Comité van Ministers van de Benelux. Hun benoeming bij het Benelux-Gerechtshof vormt geen beletsel voor de uitoefening van hun nationale functie.
Deze achttien leden zijn gelijk verdeeld over de drie verschillende nationaliteiten. De leden van het Hof zijn afkomstig van de nationale hoogste rechtscolleges, voor Nederland de [[Hoge Raad der Nederlanden]], voor België [[het Hof van Cassatie van België]] en ten slotte het [[Cour supérieure de Justice]] van Luxemburg. De rechters kunnen naast hun functie binnen het Benelux-Gerechtshof gewoon werkzaam blijven voor hun nationale rechtscolleges.
== Bevoegdheden ==
| |||