De drang om toch iets over zijn spel terug te vinden heeft ertoe geleid dat in de loop van de tijd partijen naar boven zijn komen drijven, maar er is grote twijfel of dat deze aan hem toegeschreven kunnen worden en of dat ze opgefleurd zijn om het interessanter te doen voorkomen.<ref name=":0" />
Napoleon schaakte op [[Sint-Helena (eiland)|Sint Helena]] vele uren met zijn trouwe adjudant generaal [[Henri-Gatien Bertrand]], die hem in zijn ballingschap vergezelde.<ref>{{Citeer web|url=https://www.frenchempire.net/biographies/bertrand/|titel=General Henri-Gatien Bertrand|bezochtdatum=2 maart 2021|achternaam=Jensen|voornaam=Nathan D.|uitgever=FrenchEmpire.net|archiefurl=https://web.archive.org/web/20210505132029/https://www.frenchempire.net/biographies/bertrand/|archiefdatum=2021-05-05|dodeurl=nee}}</ref> Mogelijk waande hij zodoende nog macht te kunnen oefenen over zijn houten troepen, nadat hij die van vlees en bloed in Waterloo verloren had.<ref name=":0" /> In [[:en:Hugh_Alexander_Kennedy|H.Hugh A.Alexander Kennedy]]'s boek ''More reminiscences in the Life of Augustus fitzsnob, esq.'' (1860), gaf [[H.A. Kennedy]] de notatie van een partij waar later veelvuldig naar verwezen werd als zijnde een van dergelijke schaakpartijen. Ook in ''De Hollandsche schaakspeler'' van [[Willem Verbeek|Verbeek]] wordt er een dergelijke verwijzing gemaakt. Over de omstandigheden waarin deze partij door Napoleon met winst afgesloten zou zijn, mijmerde de auteur:{{Citaat|Een indrukwekkend gezigt moet het geweest zijn dien man wiens blik de wereld deed sidderen aldus opgesloten te zien de gloriezon van ''[[Slag_bij_Marengo|Marengo]]'' en ''[[Slag_bij_Austerlitz|Austerlitz]]'' een droom - het slagveld nu een speeltuig van ivoor naauwelijks twee vierkante voeten groot!<ref>{{aut|Verbeek, W.J.L.}} (1861)'', [https://books.google.com.tr/books?id=Of0UAAAAYAAJ&pg=PA121#v=onepage&q&f=false De Hollandsche schaakspeler: een zakboek door schaakspelers]'': pp121-123</ref>}}Alas, in werkelijkheid bleek het slechts de notatie van een partij tussen Kennedy zelf en [[John Owen (schaker)|John Owen]] te zijn.<ref>{{Citeer boek|titel=The Oxford Companion to Chess|auteur=David Hooper|medeauteurs=Kenneth Whyld|taal=en|uitgever=Oxford University Press|datum=1996}}</ref> Het schaakbord waarop Napoleon in Sint Helene speelde, een walnoten tafel met ivoren stukken, is heden te bezichtigen in het salon van de [[Biltmore Estate|Biltmore House]], in de Verenigde Staten.<ref>{{Citeer web|url=https://kihm2.wordpress.com/2010/04/20/your-move-napoleon/|titel=Your Move, Napoleon|bezochtdatum=4 maart 2021|achternaam=Winship|voornaam=Kihm|datum=20 april 2010|uitgever=Read, Seen, Heard|taal=en|archiefurl=https://web.archive.org/web/20210505131923/https://kihm2.wordpress.com/2010/04/20/your-move-napoleon/|archiefdatum=2021-05-05|dodeurl=nee}}</ref><ref>Zie de [https://dc.lib.unc.edu/cdm/ref/collection/nc_post/id/8861 ansichtkaart uit ca 1956] van Atelier Graphique H. Vontobel met [https://kihm2.wordpress.com/2010/04/20/your-move-napoleon/ Napoleon's schaakspel in de Salon van het Biltmore House]. Deze [[empirestijl]] notenhouten speeltafel met ivoren stukken werd door Napoleon gebruikt toen hij verbannen was op het eiland St. Helena (1815-1821). Het spel werd verzameld door [[George Washington Vanderbilt II]], die het [[Biltmore Estate|Biltmore House]] bouwde. Op de achtergrond van de afbeelding zijn tevens de gordijnen zichtbaar die voor [[Kardinaal de Richelieu|Kardinaal Richelieu]] werden gemaakt.</ref>
De enige overgeleverde partij van Napoleon die heel misschien een betrouwbaar beeld geeft van zijn spel was zijn verliespartij in 1809 die hij speelde in [[Schloss Schönbrunn|Paleis Schönbrunn]] tegen de [[Turk (schaakmachine)|Turk]], de zogenaamde schaakmachine van [[Wolfgang von Kempelen]]. De zogenaamde machine was eigenlijk de zeer sterke schaker [[Johann Baptist Allgaier]]. In een eerste partij zou Napoleon meerdere keren een illegale zet geprobeerd hebben, waarbij de Turk uiteindelijk alle stukken van het bord veegde. Napoleon speelde toen een serieus spel met de machine, waarin hij na negentien zetten zijn koning om moest leggen.<ref>{{Citeer boek|titel=Chess, man vs. machine|url=https://archive.org/details/chessmanvsmachin0000ewar|auteur=Bradley Ewart|uitgever=A S Barnes & Co|ISBN=0-498-02167-X|year=1980}}</ref> De verliespartij van vierentwintig zetten is vermoedelijk ook in deze match gespeeld. (Zie Externe link.)
