7.174
bewerkingen
Aanslaggevoeligheid: verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
k |
k |
||
|
De eerste generatie synthesizers werden wel eens gekscherend ''"deurbellen"'' genoemd. Je drukte op een toets, er kwam geluid uit, en dat was het. Voor pianisten viel er niet op te spelen, omdat het toetsenbord niet reageerde op de wijze van spelen: hard of zacht touché had geen enkel effect op de klankkleur die werd voortgebracht. (Hammond-)organisten misten daarentegen hun 'schuiven' waarmee ze de klankkleur real-time konden veranderen. Synthesizers kenden maar twee standen: geluid en geen geluid, er was geen tussengebied.
In de jaren '80 kwam daar verandering in. De toenemende populariteit van synthesizers en de steeds hogere eisen die de muzikanten er aan stelden resulteerden in verregaande verbeteringen in het basisontwerp van synthesizers
Na een aantal initiële experimenten met de wijze waarop het touché
:Aftertouch is de mate waarin het keyboard reageert op de ''kracht'' waarmee een toets wordt bespeeld.
Bijna alle moderne keyboards kunnen beide soorten aanslaggevoeligheid interpreteren en omzetten naar klankkleurdata.
[[Categorie:Synthesizer]]
| |||