Weinreb-affaire(s): verschil tussen versies

In 1997, negen jaar na Weinrebs overlijden, verscheen de dissertatie van Regina Grüter, tevens in een handelseditie,''Een fantast schrijft geschiedenis. De affaires rond Friedrich Weinreb''. Daarin werd verder afgerekend met diens imago als vermeende mensenredder. Weinreb was een [[psychiatrie|psychiatrisch]] geval, een berekenende bedrieger en een [[chantage|chanteur]]. Dit boek steunde sterk op het rapport van het RIOD, maar dat werd aasngevuld met een psychologisch beschouwing: er waren aanwijzingen voor negentien psychiatrische ziektebeelden: <ref>[https://www.historischnieuwsblad.nl/de-nieuwe-weinreb-affaire/ ''De nieuwe Weinreb-affaire - Een schurk die een spoor van ellende achter zich liet '']</ref> <ref>[https://www.nrc.nl/nieuws/1997/10/31/dissertatie-over-een-complex-nog-een-keer-friedrich-7374139-a272698 ''Dissertatie over een complex; Nog één keer: Friedrich Weinreb''], NRC</ref> Het boek bevat de opsomming van en aantal ziektebeelden die op Weinreb van toepassing kunnen zijn geweest: ondermeer afweer door vlucht in [[Fantasie en dagdromen|fantasie]], grootheidswaanzin, geldingsdrang, behoefte aan erkenning en bewieroking, behoefte macht uit te oefenen en te manipuleren, heilbrenger willen zijn, pseudo-arts zijn, [[sadisme|sadistische]] neigingen, en een gebrekkige [[geweten]]sfunctie. Eerder schreef zij hierover haar doctoraalscriptie ''Het bedrog van Friedrich Weinreb in psychologisch en historisch perspectief'' (1988). Haar boek liet zich lezen als een vuistdik psychiatrisch rapport over een pathologische bedrieger. Hoewel Grüter naar eigen zeggen slechts een spoedcursus van een halfjaar volgde in de psychopathologie, werd het met bijval ontvangen.