Kort geding: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
Een '''kort geding''' (in België vaak '''kortgeding'''<ref>{{Citeer web|url=https://taaladvies.net/taal/advies/vraag/1140/kortgeding_kort_geding/|titel=Kortgeding / kort geding|bezochtdatum=2018-12-29|werk=taaladvies.net}}</ref>) of '''référé''' <ref>{{Citeer web|url=<ref>{{Citeer web|url=https://gtb.ivdnt.org/iWDB/search?actie=article&wdb=WNT&id=M058119|titel=référé|bezochtdatum=2021-09-30|werk=taaladvies.net}}</ref>)|titel=Kortgeding / kort geding|bezochtdatum=2018-12-29|werk=Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).}}</ref>) is een kort durende [[Burgerlijk recht|civiele]] procedure voor spoedeisende zaken die naar hun aard snel beslist moeten worden. Een gewone rechtszaak duurt langer, omdat er eerst een schriftelijke behandeling plaatsvindt en partijen de gelegenheid hebben na de schriftelijke en mondelinge behandeling deskundigen of getuigen te laten horen.
 
Zaken die naar hun aard spoedeisend zijn, zijn bijvoorbeeld het verzoek om een staking te verbieden of het verzoek een publicatie te verbieden, omdat deze niet juist is en de belangen van een directbetrokkene schaadt. Ook kan gedacht worden aan een bevel aan de verzekeraar om een dringend noodzakelijkenokuttodzakelijke medische ingreep te betalen, indien de verzekeraar daartoe vrijwillig niet bereid is. In deze voorbeelden is een snelle uitspraak gewenst. In het laatste voorbeeld zou de patiënt kunnen zijn overleden als de uitspraak te lang op zich laat wachten.
 
De uitspraak in een kort geding is een voorlopig maar wel bindend oordeel. Als een partij zich niet bij de uitslag wenst neer te leggen, kan zij in hoger beroep gaan of alsnog via een normale procedure een uitgebreide behandeling vragen. In de praktijk blijkt echter dat men zich vaak neerlegt bij de uitspraak in een kort geding.