Suezcrisis: verschil tussen versies

Voor Eden begon de tijd te dringen. Conservatieve ''backbenchers'' drongen al maanden aan op actie. November naderde en de voorbereidingen vorderden maar moeizaam. Wilde de aanval zekerheid van slagen hebben, was een samenwerking met Israël onontkoombaar, ondanks zijn vrees hiermee de goede betrekkingen met Jordanië en Irak op het spel te zetten. Hij stemde in met de eis van Ben-Goerion voor een formele overeenkomst.

 

 

Pineau stelde als eerste het punt aan de orde om een aanval van Israël als voorwendsel te gebruiken, wat voor de Britten kennelijk als een verrassing kwam. Een geschreven document, het [[Protocol van Sèvres]], werd opgesteld dat de belangrijkste elementen van het plan bevatte. Israël zou op 29 oktober 1956 een oorlog in de [[Sinaïwoestijn]] beginnen. Al binnen een dag moesten de gevechten de kanaalzone bedreigen. Hierop zouden Frankrijk en Engeland zich opwerpen als beschermers van de veiligheid van het kanaal. Er was al een expeditievloot samengetrokken bij Malta. Om de Britse en Franse politiek geloofwaardig te houden kon die pas vertrekken na 29 oktober. Pas op 6 november konden landingen beginnen. De tussentijd wilde men gebruiken voor bombardementen, te beginnen op 31 oktober. Het was natuurlijk niet de bedoeling Israël te gaan bombarderen, hoewel dat land de vijandelijkheden begonnen zou zijn. Daarom zou men aan beide partijen een ultimatum stellen zich binnen twaalf uur tien mijl van het kanaal terug te trekken en een staakt-het-vuren te respecteren. Tegelijk moest men het recht op een "tijdelijke" bezetting van de kanaalzone door de twee grootmachten erkennen. Die laatste voorwaarde zou naar verwachting onaanvaardbaar zijn voor Egypte dat daarmee het ultimatum zou verwerpen waarna het gebombardeerd kon worden. Na een Egyptishe verwerping zou Israël niet meer aan de tien mijl gebonden zijn. Israël zou het recht hebben de kust van de Golf van Akaba en de eilanden in de Straat van Tiran te bezetten. Israël beloofde Jordanië niet aan te vallen maar mocht het toch komen tot een oorlog met dat land, dan zou het VK het niet ondersteunen.