Suezcrisis: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 92:
Op 22 oktober 1956 reisden Ben-Goerion, Peres en Mosje Dajan in het geheim af naar een villa in [[Sèvres]] voor een ontmoeting met Maurice Bourgès-Maunoury, generaal Challe en de Franse minster van buitenlandse zaken [[Christian Pineau]]. Van Britse zijde namen minister van buitenlandse zaken [[Selwyn Lloyd]] en diens assistent [[Patrick Dean]] aan de besprekingen deel.
Pineau stelde als eerste het punt aan de orde om een aanval van Israël als voorwendsel te gebruiken, wat voor de Britten kennelijk als een verrassing kwam. Een geschreven document, het [[Protocol van Sèvres]], werd opgesteld dat de belangrijkste elementen van het plan bevatte. Israël zou op 29 oktober 1956 een oorlog in de [[Sinaïwoestijn]] beginnen. Al binnen een dag moesten de gevechten de kanaalzone bedreigen. Hierop zouden Frankrijk en Engeland zich opwerpen als beschermers van de veiligheid van het kanaal. Er was al een expeditievloot samengetrokken bij Malta. Om de Britse en Franse politiek geloofwaardig te houden kon die pas vertrekken na 29 oktober. Pas op 6 november konden landingen beginnen. De tussentijd wilde men gebruiken voor bombardementen, te beginnen op 31 oktober. Het was natuurlijk niet de bedoeling Israël te gaan bombarderen, hoewel dat land de vijandelijkheden begonnen zou zijn. Daarom zou men aan beide partijen een ultimatum stellen zich binnen twaalf uur tien mijl van het kanaal terug te trekken en een staakt-het-vuren te respecteren. Tegelijk moest men het recht op een "tijdelijke" bezetting van de
Tijdens het opstellen van het Protocol maakte Israël zijn bedoelingen kenbaar om zijn grondgebied uit te breiden door annexatie van Zuid-Libanon en de oostelijke Sinaï, de liquidatie van Jordanië en de overname van de soevereiniteit over de [[Westelijke Jordaanoever]].<ref name=shlaim>"Israel declares its intention to keep her forces for the purpose of permanent annexation of the entire area east of the El Arish-Abu Ageila, Nakhl-Sharm el-Sheikh, in order to maintain for the long term the freedom of navigation in the Straits of Eilat ..."<br>[http://users.ox.ac.uk/~ssfc0005/The%20Protocol%20of%20Sevres%201956%20Anatomy%20of%20a%20War%20Plot.html ''The Protocol of Sèvres, 1956: Anatomy of a War Plot''], vanaf par. The second day at Sèvres. Avi Shlaim, 1979. International Affairs. p. 509–530.</ref><ref name=maoz>"... Jordan must, therefore, be dismantled, the East Bank [of the Jordan River] should be annexed to Iraq, in return for an Iraqi commitment to settle the Palestinian refugees in the Arab states and to make peace with Israel, and the West Bank should be organized as an autonomous area, connected with Israel economically, while Israel manages its foreign and security affairs. The areas south of the Litany River must be torn out of Lebanese control and annexed to Israel. The Suez Canal area must be internationalized, and Israel must be allowed to control the sea entrances to the Gulf of Eilat. A precondition for any agreement is the overthrow of Nasser ..."<br>[https://books.google.com/books?id=hHQe4qn-EmUC&pg=PA70 ''Defending the Holy Land''], p. 70–71. Zeev Maoz, 2009. The University of Michigan Press.</ref>
| |||