Chinese tuin in Haren: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
[[Image:Chinese tuin vijver en paviljoens.jpg|thumb|right|150px|Vijver met karpers en paviljoenen]]
De '''ChineseHet tuinVerborgen Rijk van Ming''' is een [[Chinese tuin]] in het dorp [[Haren (Groningen)|Haren]] in de [[Nederland|Nederlandse]] provincie [[Groningen (stad)|Groningen]]. Het vormt onderdeel van de [[Hortus Haren]] en is een nabootsing van een [[Qing-dynastie|Qing]]-tuin zoals een Chinese [[Mandarijn (functie)|mandarijn]] die zou hebben aangelegd.
 
De tuin vormtwerd hetin verlengstuk van de [[Hortus Haren|Hortus Botanicus]] en werd1995 met Chinese materialen gebouwd door daarvoor naar [[Groningen (provincie)|Groningen]] gereisde vaklieden gebouwd.
 
Een eeuwenoude tuin in Suzhou, een stad die bekend is om wat "de mooiste tuinen van China" zouden zijn heeft model gestaan voor de in 1995 gebouwde Chinese Tuin in Haren.
De oorsprong van de tuin ligt in een uitspraak van de Groningse burgemeester [[Jos Staatsen]], die bij een bezoek van een noordelijke handelsdelegatie aan China in 1986 aangaf dat een dergelijke tuin ook in Groningen zou moeten komen. Hoewel dit niet serieus bedoeld was, kreeg het gemeentebestuur bij terugkomst een fax waarin aangegeven werd dat de Chinezen graag mee wilden werken aan de aanleg van een Chinese tuin met tempel en restaurant. Een poging om hier onderuit te komen door twee gemeenteambtenaren te sturen naar China met als opdracht een uitvlucht te verzinnen, leidde na een bezoek aan tuinen in [[Suzhou (Jiangsu)|Suzhou]] en [[Shanghai]] echter juist tot enthousiasme onder de betrokken ambtenaren en daarmee tot een akkoord. Het terrein van de hortus kwam uit de bus als de beste locatie en in 1990 maakte de Shanghaise stadsarchitect Le Wei Zhong een ontwerp voor de tuin naar ontwerp van een eeuwenoude tuin in Suzhou, een stad die bekend is om wat "de mooiste tuinen van China" zouden zijn. In 1993 werd de benodigde 7,5 miljoen gulden bijeengebracht door bedrijven, fondsen, de gemeenten Groningen en Haren, de provincie Groningen en het [[Integraal Structuurplan Noorden des Lands|ISP]], terwijl Shanghai de bouwmaterialen leverde. De Chinezen hoopten dat door de tuin de interesse in China zou toenemen en daarmee de handel. In 1995 werd de tuin geopend.<ref>{{Citeer web|url=https://www.trouw.nl/nieuws/paradijselijke-tuin-brengt-bezoeker-naar-de-zestiende-eeuw~ba4332a9/|titel=Paradijselijke tuin brengt bezoeker naar de zestiende eeuw|bezochtdatum=4-9-2021|datum=5 april 1995|uitgever=Trouw}}</ref>
 
De tuin heeft een galerij, veel karakteristieke paviljoens, kronkelende paden en verrassende doorkijkjes. De tuin bevat een groot centraal, commercieel geëxploiteerd, theehuis, een aantal kleinere paviljoens, een overdekte wandelgang en een vijverpartij met eiland.
Regel 12 ⟶ 13:
==Algemene principes van de Chinese tuinkunst==
 
De starre en vormelijke Chinese cultuur heeft zich eeuwenlang afgesloten voor vreemde invloeden. Ook de [[Chinese tuin|Chinese tuinkunst]] borduurde eeuwenlang voort op thema's en conventies die al in de [[Sui-dynastie]] werden vastgelegd. Kenmerkend voor de tuinkunst, en dus ook voor de Harense tuin, zijn:
 
* yang zhong yuan (Chinees: een tuin omsloten door een tuin) of, bij gebrek aan ruimte, een
* “geleend landschap” waarbij elementen in de omgeving (hier de bomen van de naastgelegen Hortus Botanicus, een rol spelen
* [[feng shui]], de [[Geomantiek|geomantie]], bepaalde de vorm en inrichting van de tuin
* synthese van natuur (“qi”), architectuur en schilderkunst